بررسي رويكرد مهندسي ريسك در ارزيابي ايمني آزادراه تهران-كرج

Approach to Risk Assessment Engineering for Safety Evaluation “Case Study of Tehran –Karaj Freeway”

با توجه به موضوع تامين تردد ايمن در سطح شبكه راه هاي درون‌شهري و برون‌شهري، عدم وجود ايمني به‌خصوص در جاده‌هاي برون‌شهري، مي‌تواند باعث بروز حوادث ناگواري شوند كه معمولاً با كشته يا مجروح‌شدن انسان‌ها همراه است. بر اين اساس طبق آمار ارايه‌شده توسط مجامع بين‌المللي هرساله بيش از 17/1 ميليون نفر در سوانح جاده‌اي كشته مي‌شوند كه 70 درصد آنها مربوط به كشورهاي در حال توسعه است. لذا نگرش به مسيله ايمني بايد يك نگرش سيستماتيك باشد. در اين ميان روش مهندسي ريسك مي‌تواند يكي از بهترين گزينه‌ها براي استفاده در اين زمينه پيشنهاد شود؛ زيرا ايمني در كل سيستم به‌عنوان يك مجموعه يك‌پارچه جست‌وجو شده و لازم است تمامي ‌سطوح عملكرد سيستم به موضوع ايمني به شكلي يكسان بنگرند. بنابراين روش مهندسي ريسك سعي در به‌كارگيري اصول مهندسي در از ميان بردن يا كاهش خطرات و هم‌چنين انجام ارزيابي ريسك براي شناسايي خطرات بالقوه دارد. به‌منظور بررسي قابليت مهندسي ريسك در ارزيابي ايمني جاده‌اي به پياده‌سازي و نتايج حاصل از اين الگوي 7 گامي مهندسي ريسك در يك نقطه از آزاد راه تهران- كرج (ورودي پل فرديس) به‌صورت مطالعه موردي انجام شده است. نتايج اين مطالعه نشان داد كه ريسك، به‌خوبي توانست درخصوص خطر«شعاع كم در قوس افقي فرديس» پاسخ‌گوي مناسبي براي توصيف وضعيت ايمني سيستم باشد.

Road Transport is one of the most common methods for transporting passengers and goods. The issue of road safety, with regards to improving safety and reducing the accident rate, is one of the most important issues for experts and specialists in the transportation and traffic fields; discussion of which has been underway for many years. One of the most common solutions to this problem is the application of road safety management tools and also the use of the road safety inspection approach. Moreover, a seven-step risk engineering model (risk assessment) can be applied in order to achieve this objective. The proposed model utilizes a systematic and scientific process to evaluate the safety level of the system and identify measures to reduce risk to an acceptable level. Therefore, this thesis will attempt to initially identify problems and technical defects in a section ofa high-accident location on a freeway as a case study, and then apply the risk engineering model to calculate quantitatively the risk and its economic cost. Ultimately, recommended actions should be carried out by examining various options and providing alternative strategies according to the risk level of each risk factor identified. In addition, to validate this model, implementation will be carried out at another high accident location on this freeway.