تاثير رويكرد زوج درماني كوتاه مدت راه حل محور بر سازگاري زناشويي در زنان و مردان مستعد طلاق شهر اصفهان

The effect of brief solution-focused couple therapy approach on couples’ marital adjustment in men and women prone to divorce in 2010-2011 in Isfahan

مقدمه: سازگاري زناشويي به صورت خودكار ايجاد نشده و به وجود آمدن آن نياز به تلاش زوجين دارد. معمولا سال اول ازدواج از نظر سازگاري بسيار ناپايدار بوده و بيشترين خطر را براي ناسازگاري و طلاق دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسي تاثير رويكرد راه حل محور بر افزايش سازگاري زناشويي در زنان و مردان مستعد طلاق شهر اصفهان صورت گرفته است. روش كار: در اين پژوهش نيمه تجربي در سال 89-1388 از روش پيش آزمون و پس آزمون با گروه شاهد استفاده شده است. جامعه ي پژوهش شامل آن دسته از زوجين مراجعه كننده به مركز مداخله در بحران شهر اصفهان مي باشد كه به صورت خود معرف مراجعه كرده بودند. نمونه ي پژوهش شامل 32 زوج از بين زوج هاي داوطلب شركت در مطالعه است كه به صورت در دسترس و تصادفي در دو گروه آزمون و شاهد قرار گرفتند. ابزار پژوهش، پرسش نامه ي جمعيت شناختي و پرسش نامه ي سازگاري زناشويي اسپاينر بود. براي تحليل داده ها از نرم افزار SPSS و روش هاي آمار توصيفي و تحليلي (كوواريانس) استفاده شد. يافته ها: رويكرد راه حل محور بر سازگاري زناشويي موثر است (001/0P < ) تجزيه و تحليل داده ها در مورد ابعاد سازگاري زناشويي نشان داد كه اين رويكرد بر بعد انسجام موثر بوده (002/0P < ) اما بر بعد توافق و رضايت تاثير معني داري نداشته است. نتيجه گيري: با توجه به افزايش نرخ طلاق در دو دهه ي گذشته در كشور، درمان راه حل محور با كمك به زوجين براي توسعه ي راه حل‌هاي موثر و يافتن موارد استثنا در زندگي مي تواند سازگاري زناشويي را افزايش و از طلاق جلوگيري نمايد.

Introduction: adjustment is not automatically created, it needs couples’ attempt. In the first year of marriage, adjustment is very unstable and has the highest risk of maladjustment and divorce. The purpose of this research was to study the effect of brief solution – focused couple therapy approach on increasing couples’ adjustment in men and women prone to divorce in 2010-2011in Isfahan. Materials and Methods: This semi – experimental research contains a pretest, post test with control and experimental groups. The statistical population was couplesʹ who referred themselves to crisis intervention centers. The sampling was 32 couples who were randomly selected and set in control and experimental groups. Demographics questionnaire and Spanier marital adjustment scale were used. The data was analyzed by SPSS. Results: Data analysis results showed that brief solution- focused couple therapy is effective on marital adjustment (P < 0.001). Related to couples’ adjustment dimensions, it showed that brief solution-focused couple therapy was effective on cohesion (P < 0.002) but did not affect significantly on agreeableness and satisfaction dimensions. Conclusion: Since the divorce rate is increasing in our country, this therapeutic approach can help couples to increase marital adjustment and prevents divorce through various effective solutions.