بررسي تطبيقي اهريمنان خشكي در شاهنامه فردوسي و حماسه‌ رامايانا

Devils of Drought in Shāhnāmeh and Rāmāyānā: A Comparative Study

دو ملت ايران و هند سابقه‌ مشترك قومي و نژادي دارند و در طول زمان از يكديگر بسيار تاثير پذيرفته‌اند. اين اشتراكات و تاثيرپذيري‌ها در آثار ادبي دو ملت نيز بازتاب يافته است. پژوهش پيش رو با فرض وجود مضاميني مشترك ميان شاهنامه فردوسي و حماسه رامايانا، به مقايسه تطبيقي دو شخصيت‌ منفي كليدي شاهنامه، ضحاك و افراسياب، با راوانا، شخصيت منفي حماسه رامايانا، پرداخته ‌است. نتايج اين پژوهش حاكي از وجود اهريمنان خشكي و كم‌آبي در اين دو حماسه است؛ علاوه بر آن، كاركردهاي مشابهي كه ميان اين شخصيت‌ها ديده مي‌شود، از ماهيت يكسان، اما تحول‌يافته اساطير موجود در شاهنامه و رامايانا حكايت مي‌كند.

Iranian and Indian nations have common racial and ethnic origins; and during the time, they have left impression on each other. These impressions are reflected and can be seen in the two nations literary works. Assuming existance of common themes between Sh?hn?meh of Ferdousi and R?m?y?n?, one of the great Hindu epics, the article tries to compare three antagonist characters of these two works: Zahh?k and Afr?siy?b with R?v?n?. The study shows the salient presence of devils of drought in both of works as their common root.