پيوند اسطوره و عرفان؛ برداشت‌هاي عرفاني سهروردي از شاهنامه فردوسي

The Relationship between Mythology and Mysticism: Suhrawardī’s Mystical Account from Shāhnāmeh

سهروردي از جمله عارفان علاقه‌مند به حكمت ايران باستان است كه در آثار خود به عناصر و شخصيّت‌هاي اساطيري ايران بسيار اشاره كرده است. وي از برخي از شخصيّت‌هاي اساطيري، مانند «سيمرغ»، «زال»، «رستم» و «اسفنديار» و سرگذشت آنان برداشت‌هاي عرفاني كرده و هر يك را نمادي براي بيان حقايق فلسفي و عرفاني خود قرار داده است. در نوشتار حاضر به بررسي مفهوم «خورنه» (فّر)، ارتباط آن با نور محمّدي و سكينه، و يكي شدن اين دو مفهوم در انديشه‌هاي سهروردي پرداخته شده است؛ همچنين برخي شخصيّت‌ها و عناصر حماسي و اساطيري كه در آثار رمزي سهروردي صورت عرفاني به خود گرفته‌اند و سرگذشت آنها تاويل‌ها و تفسيرهايي به همراه داشته است، بررسي شده‌اند.

Mythical characters and elements can be seen in Suhraward? works, a famous Iranian philosopher and Sufi who has been interested in ancient “Persian wisdom tradition” (Hekmat). He has interpreted mythical characters like Simorq, Zal, Rostam and Esfandiyar from a philosophical and mystical point of view. He believes that such characters are symbol ofa philosophical or mystical facts. In this research, we study these mystical characters in the works of Suhraward? to show the relationship of Farre or Khvarenah (a divine mystical force or power) with Muhammadian Reality.