نگرش پزشكان در به‌كارگيري پزشكي مبتني‌بر شواهد و موانع مربوط‌به آن

Attitude of Physicians Toward Applying Evidence Based Medicine and its Related Barriers

مقدمه: پزشكي مبتني‌بر شواهد استفاده درست، صحيح و خردمندانه از بهترين شواهد در تصميم‌گيري باليني براي مراقبت از بيماران است. مطالعات نشان داده‌اند، استفاده از شواهد معتبر در مراقبت‌هاي باليني تحت تاثير نگرش افراد قرار دارد. هدف اين مطالعه بررسي نگرش پزشكان و موانع به‌كارگيري پزشكي مبتني‌بر شواهد در كشور ايران است. مواد و روش‌ها: اين پژوهش از نوع توصيفي- مقطعي است. جامعه پژوهش، پزشكان عمومي، رزيدنت‌ها و متخصصين بيمارستان‌هاي كشور ايران در سال 1390 بودند. حجم نمونه 245 نفر تعيين شدكه به‌صورت تصادفي ساده از بين جامعه پژوهش انتخاب گرديد. جمع‌آوري داده‌ها با استفاده از پرسشنامه، مشتمل بر اطلاعات زمينه‌اي و اطلاعات مبتني‌بر اهداف پژوهش صورت پذيرفت. روايي صوري و محتوي با تاييد افراد صاحب نظر و پايايي آن 8/0=? به‌دست آمد. نتايج: در رابطه با نگرش، 3/85% پزشكان موافق بودند كه پزشكي مبتني‌بر شواهد، مراقبت بيماران را بهبود مي‌بخشد، 8/71% اين رويكرد را در امر تصميم‌گيري باليني كمك‌كننده ذكر كردند و 89% نيز بهره‌مندي پزشكان از كتابخانه ديجيتال را در به‌كارگيري پزشكي مبتني‌بر شواهد موثر اعلام نمودند. 2/59% عدم‌سرمايه‌گذاري و فقدان تشويق مادي و معنوي براي پزشكان و 3/56% نياز به آموختن مهارت‌هاي جديد بسيار را، بزرگترين مانع در به‌كارگيري آن عنوان كردند. نتيجه‌گيري: با آنكه پزشكان نگرش موافقي نسبت‌به پزشكي مبتني‌بر شواهد دارند؛ عدم‌سرمايه‌گذاري و فقدان تشويق‌هاي مادي و معنوي، موجب بي‌توجهي پزشكان در به‌كارگيري پزشكي مبتني‌بر شواهد در طبابت شده است.

Introduction: Evidence based medicine (EBM) is proper, correct and intellectual use of the best evidence in clinical decision making for every single patient care. Studies have shown the use of authentic evidence in clinical care is influenced by people’s attitude. The purpose of this study was to evaluate physician’s attitudes toward, and barriers in implementing evidence based medicine in Iran Methods: It was a cross-sectional study. The study population included Iranian general practitioners, residents and specialists in 2011. The sample size was decided to be 245 and the participants were selected through simple random sampling. The data were collected using a questionnaire including information regarding research purposes. Face and content validity of the questionnaire were examined through referring to experts’ judgment and its reliability was found to be ? = 0.8. Results: Regarding attitude, 85.3% of physicians agreed that evidence-based medicine would improve patient care; 71.8% believed EBM aids clinical decision-making and 89% also believed that accessing digital libraries could benefit doctors in implementing evidence-based medicine. Lack of capital investment and material and moral incentives for physicians (59.2%) and the need to learn new skills (56.3%) were considered as the biggest barriers in implementing EBM. Conclusion: While physicians have positive attitudes towards evidence-based medicine, lack of investment and lack of material and intellectual reinforcement have made physicians neglect evidence-based medicine in clinical practice.