بررسي وضعيت ايمني بيمار در بيمارستان وليعصر(عج) بيرجند در سال 1390

Patient safety assessment in Valiasr Hospital of Birjand in 2012

زمينه و هدف: ايمني بيمار به عنوان يكي از مولفه‌هاي اصلي كيفيت، به معناي پرهيز از وارد شدن هر گونه صدمه و جراحت به بيمار در حين ارايه مراقبتهاي سلامت است. اين مطالعه با هدف بررسي ايمني بيماران در بخشهاي درماني بيمارستان وليعصر(عج) بيرجند انجام شد. روش بررسي: اين مطالعه توصيفي-مقطعي در مركز آموزشي درماني وليعصر(عج) بيرجند انجام گرديد. بخشهاي عمومي و ويژه به صورت تصادفي بررسي شدند. گردآوري داده‌ها از طريق چك ليست محقق ساخته در پنج بعد ايمني شامل: دارو، تجهيزات پزشكي، فضاي فيزيكي، مقابله با عفونت و فرايند باليني انجام گرفت. روايي ابزار با نظر ده نفر از اعضاي هيات علمي دانشگاه علوم‌پزشكي و مديران معاونت درمان تاييد گرديد و پايايي آن با استفاده از Cronbach Alpha 72/0 بدست آمد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS ويرايش 18 و شاخص‌هاي توصيفي (سطح، ميانگين±انحراف‌معيار) و آزمون آماري Independent T Test تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها: ايمني دارويي با بالاترين ميانگين برابر 17/0±56/2 و ايمني فضاي فيزيكي با پايينترين ميانگين معادل 21/0±19/2 بدست آمد. پس از مقايسه ايمني كلي بخشهاي بيمارستان، بخش آنژيوگرافي با ميانگين 13/0±6/2 بالاترين و بخش ENT با ميانگين 21/0±18/2 پايينترين ميانگين را بدست آورد. سطوح ايمني براي هر بخش در ابعاد ايمني در سطوح متوسط و خوب قرار گرفتند. ميانگين نمره ايمني در ابعاد دارويي و كنترل عفونت در بخشهاي ويژه و عمومي اختلاف آماري معناداري داشت (05/0p < ). نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج فوق لازم است نسبت به بررسيهاي دقيقتر در مورد ايمني فضاي فيزيكي بيمارستان توجه ويژه كرد، از آنجايي كه فضاي فيزيكي بيمارستان يكي از مهمترين ابعاد ايمني براي بيماران و كادردرماني محسوب مي‌شود، بهبود آن باعث ارتقاي كيفيت خدمات بهداشتي-درماني و افزايش رضايت بيماران مي‌شود.

Background and Aim: Patient safety, as a main element of quality health services, means avoidance of any penetrating injury to the patient during health care. This study aimed to investigate patient safety in different wards of Valiasr Hospital in Birjand in 2012. Materials and Methods: This descriptive cross-sectional study was done in Valiasr Hospital. The data were collected on the five dimensions of safety (i.e. safety of drug, medical equipment, physical space, infection control, and clinical process) through researcher-made checklists. Validity of the tool was confirmed by 10 professors as well as managers of Vice-Chancellor for Treatment; its reliability was measured 0.72 through Cronbachʹs alpha. The data were analyzed in SPSS (version 18) by descriptive indices (mean, SD) and independent t test. Results: Drugs safety was calculated 2.56±0.178 as the highest mean and that of the physical space was 2.19±0.21 which was the lowest. Comparison of the overall safety throughout the hospital indicated that angiography ward had the maximum safety score mean of 2.6±0.13 while ENT had the minimum mean score of 2.18±0.21. Safety dimensions for different wards were considered as good and medium. There were significant differences between drugs safety and infection control in specialized and general wards (p < 0.05). Conclusion: In light of the results, it is necessary to more accurately assess the safety of the physical space of the hospital. Since the hospital space is one of the most important aspects of the physical environment of safety for both patients and the medical staff, enhanced safety can improve healthcare quality as well as patient satisfaction.