بررسي رابطه بلندمدت مصرف زغال سنگ برانتشار دي‌اكسيدكربن در ايران با استفاده از تكنيك ARDL

Impact of Coal Consumption on Carbon Dioxide Emissions in Iran

صنعتي شدن جوامع، به بهره‌برداري بيشتر و فشرده‌تر از سوختهاي فسيلي مانند زغال سنگ نفت گاز به منظور استفاده در توليد وحمل و نقل منجر شده است. احتراق اين سوختها موجب آزاد شدن دي‌اكسيدكربن در اتمسفر مي‌شود، از اين رو كشورهاي توليدكننده اين مواد نقش بسزايي در انتشار اين گاز دارند. در اين مطالعه به بررسي رابطه پويا بين مصرف زغال سنگ، رشد اقتصادي، بازبودن تجارت و انتشار دي‌اكسيدكربن براي اقتصاد ايران پرداخته شده است. به اين منظور ابتدا آزمون ريشه واحد و شكست ساختاري بررسي و سپس رابطه كوتاه‌مدت و بلندمدت متغيرها با استفاده از مدل خودرگرسيوني با وقفه‌هاي توزيعي (ARDL) براي سالهاي1390- 1365 مورد بررسي قرار گرفته شده است. نتايج نشان داد كه يك رابطه بلندمدت بين مصرف زغال سنگ، رشد اقتصادي، تجارت آزاد و توليد دي‌اكسيدكربن وجود دارد. همچنين نتايج تجربي حضور منحني زيست‌محيطي كوزنتس در كوتاه‌مدت و بلندمدت نيز نشان داد كه مصرف زغال سنگ بر روي رشد اقتصادي كشور اثر دارد. لذا اولين اقدام در جهت كاهش انتشار در كشور، توجه به فرايند مصرف زغال سنگ است، از اين رو بايد سياستگذاري و اقدامات لازم در جهت اصلاح و افزايش كارايي مصرف زغال سنگ انجام پذيرد.

Industrialization leads to emission of carbon dioxide from extensive use of fossil fuels. This study investigates the dynamic relationship between economic growth, trade freedom, coal consumption and carbon dioxide emission in Iran. An autoregressive distributed lag (ARDL) model is designed to study the short term and long term relationship. After evaluating the model for unit root test, a logistic regression analysis was run on the basic of 1986-2012 data for the economy of Iran. Our findings indicate the existence of a significant correlation between economic growth, trade freedom and coal consumption with carbon dioxide emission. Thus the presence of Environmental Kuznets Curve are confirmed both in the short-run and long-run. Panning for coal consumption reduction can be emphasized as a policy tool for emission reduction.