بررسي فقهي- حقوقي نفقه زوجه در عده وفات

Legal-jurisprudence consideration of wife in death

يكي از رويكردهاي مجلس قانونگذاري بعد از انقلاب اسلامي ايران، اصلاح موادي از قانون مدني به جهت تعميم و گسترش حمايت‌هاي قانوني از زنان بوده است. ماده 1110 ق.م به همراه مواد1107 و 1133 ق.م تحت عنوان « قانون اصلاح موادي از قانون مدني» در نهم آبان 81 اصلاح گرديد. ماده 1110 سابق تصريح نموده بود: «زن در عده وفات نفقه ندارد». در اصلاح اخير، ماده به اين صورت تغيير يافت: «در ايام عده وفات، مخارج زندگي زوجه عندالمطالبه از اموال اقاربي كه پرداخت نفقه به عهده آنان است (در صورت عدم پرداخت) تامين مي‌گردد.» اين مقاله ضمن اينكه نفقه عده وفات را در فقه مورد پژوهش قرارداده، به ذكر شرح مفسران در خصوص آيه 240 سوره بقره كه موضوع آن وصيت به انفاق در زمان عده وفات مي‌باشد، پرداخته است. در نهايت نيز با تكيه بر مشروح مذاكرات مجلس شوراي اسلامي و شوراي نگهبان درصدد تبين و تفسير اين ماده، بدواً ايرادات وارد بر آن را بيان و سپس متني را به عنوان ماده اي بجانشيني ماده 1110 فعلي كه عاري از ايرادات متعدد وارد بر متن فعلي است، ارايه نموده است.

One of the approaches of legislative Assembly after Islamic revolution is modification of some articles of Civil Code for developing of legal protection of womenʹs rights. Article 1110 of Civil Code with article 1107 &1133 of Civil Code in 9th of Aban 1381 was modified as "The Law of Modifications of some Articles of Civil Code". Former article 1110 had said that "wife in death prescribed period hasnʹt alimony ". In last modification, the article says that "in death prescribed period, wifeʹs living expenses supplies on demand by relative properties who should pay alimony ". this essay investigates alimony in death prescribed period in jurisprudence and explains commentators interpretation about verse 240 Baqara which advises to pay alimony in deathʹs prescribed period and finally, according to proceeding negotiations of parliament and Guardian council, suggests a substitution text for article 1110.