ارزيابي درمان مقايسه اي اورمي تجربي با استفاده از دياليز صفاقي و مايع درماني در سگ

Comparative therapeutic evaluation of experimental uremia using peritoneal dialysis and fluid therapy in dogs

هدف از مطالعه تجربي حاضر معرفي و كارآيي روش درماني دياليز صفاقي در اورمي تجربي پس كليوي و مقايسه آن با مايع درماني است. شش قلاده سگ از نژاد مخلوط ايراني در اين طرح گنجانيده شدند. حيوانات به طور تصادفي دو گروه مساوي سه‌تايي، مايع درماني و دياليز صفاقي تقسيم شدند. پس از آماده‌سازي، القا داروي بيهوشي و نگهداري آن، حفره شكم در تمامي حيوانات باز شده و برش بر روي سطح بطني مثانه ايجاد شد. شكاف خط وسط پس از شستشوي حفره بطني، بخيه گرديد. متعاقب تاييد اورمي (مشاهدات و نتايج باليني، خون شناسي و بيوشيميايي)، محوطه بطني با جراحي متعارف باز و با اصلاح مثانه و تاييد عدم نشت مجدد و كارگذاري كاتتر دياليزي، لايه هاي حفره بطني بخيه گرديدند. حيوانات گروه مايع درماني با استفاده از مايع درماني و گروه دياليز صفاقي با محلول دياليز روزانه دوبار درمان شدند. نتايج نشان داد كه پارامترهاي باليني پس از جراحي اول در هر دو گروه افزايش يافت و با شروع درمان در گروه مايع درماني و دياليز صفاقي پس از جراحي دوم بتدريج كاهش مشاهده شد. اختلاف معني داري در روز هفتم در ميزان كراتينين و BUN در گروه دياليز صفاقي نسبت به مايع درماني مشاهده شد (05/0P < ). با توجه به نتايج بدست آمده دياليز صفاقي نسبت به روش مايع درماني ارجحيت دارد.

The purpose of the present experimental study was introducing peritoneal dialysis for treatment of induced postrenal uremic animals and comparison with conventional fluid therapy. Six mixed breed dogs were randomly divided into two groups. Patient preparation, anesthesia induction and maintenance were carried out routinely. Celiotomy was performed and after exposure of urinary bladder, incision was made on its ventral aspect. After induction of uremia, all dogs of both groups tolerated second operation to close the urinary bladder rupture and placing of dialytic catheter. Abdominal cavity was sutured routinely. Fluid therapy and peritoneal dialysis were carried out in fluid therapy and dialectic groups twice a day, respectively. As a result, the clinical parameters increased within two days after the first surgery and gradually dropped toward reference range while treatment began in both groups after the second surgery. Significant difference was seen in creatinine and BUN levels between two groups on day seven (P < 0.05). According to the results, the peritoneal dialysis is preferable to fluid therapy to maintain uremic dog.