بررسي رابطه رضايت از زندگي با حمايت اجتماعي و خودكارآمدي در سالمندان ساكن منازل شهرستان ساري در سال1391

The Relationship between Life Satisfaction with Social Support and Self-efficacy in Community-dwelling Elderly in Sari, Iran, 2012

سابقه و هدف: افزايش طول عمر و فزوني جمعيت سالمندان يكي از دستاوردهاي قرن حاضر است . رضايت از زندگي به عنوان نشانه اي بارز از سازگاري موفقيت آميز فرد با تغيير در موقعيت هاي گوناگون زندگي مورد توجه قرار مي گيرد. به نظر مي رسد كه خودكار آمدي و حمايت اجتماعي با رضايت از زندگي ارتباط داشته باشد. با توجه به مطالعات كم در اين زمينه، اين مطالعه با هدف بررسي رابطه رضايت از زندگي با خودكارآمدي و حمايت اجتماعي در سالمندان ساكن منازل شهر ساري انجام شده است. مواد و روش ها: پژوهش حاضر يك مطالعه توصيفي تحليلي مي باشد. از 20 مركز بهداشت شهرستان ساري 10 مركز بهداشت به صورت تصادفي انتخاب و از اين مراكز 129 سالمند با رضايت شخصي وارد مطالعه شدند . معيار ورود شامل سن بالاي 60 سال و معيارخروج شامل ابتلا به بيماري هاي صعب العلاج مانند سرطان، بيماري رواني شديد، ابتلا به زوال عقل، آلزايمر مي باشد. ابزار جمع آوري داده ها چهار پرسشنامه اطلاعات دموگرافيك، پرسشنامه خودكارآمدي، پرسشنامه نسخه 16 و به كمك آمار توصيفي SPSS حمايت اجتماعي و پرسشنامه رضايت از زندگي داينر بود. داده ها با نرم افزار (ميانگين، انحراف معيار و فراواني نسبي)، آزمون كاي دو و ضريب همبستگي پيرسون تحليل شدند. 20 بود كه با /64±8/ 67 و ميانگين رضايت از زندگي 36 /86±7/ يافته ها: بر اساس داده ها ميانگين سني سالمندان 49 ارتباط معني دار داشت . ميانگين (p=0/ و وضعيت منزل ( 01 (p=0/ متغيرهاي دموگرافيكي مانند وضعيت اقتصادي ( 002 24 به دست آمد و با استفاده از آزمون ضريب /35±7/ 25 و ميانگين خودكارآمدي 55 /08±5/ حمايت اجتماعي كلي 98 (p=0/001 ،r=0/ و خودكارآمدي ( 49 (p=0/001 ،r=0/ همبستگي پيرسون رضايت از زندگي با حمايت اجتماعي ( 44 ارتباط معني داري داشت. استنتاج: با توجه به نتايج حاصل از اين مطالعه رضايت از زندگي با حمايت اجتماعي و خودكارآم دي رابطه مستقيم دارد. لذا از طريق تقويت حمايت، استقلال و حرمت گذاري به سالمندان و به تبع آن با بهبود وضعيت حمايت اجتماعي و خودكارآمدي مي توان رضايت مندي سالمندان را افزايش داد.

Background and purpose: Population aging and advancing longevity is one of the achievements of the present century. Life satisfaction is considered as a typical sign of a successful adaptation to changes in various life situations. It seems that self-efficacy and social support may be associated with life satisfaction. There are limited publications in this field, so this study was done to investigate the relationship between life satisfactions, self-efficacy and social support in communitydwelling elderly in Sari, north of Iran. Materials and methods: In this descriptive-analytic study 129 elderly who agreed to participate were randomly selected from 10 health centers in Sari. The samples who aged more than 60 years of old were included and exclusion criteria were having incurables disease such as cancer, dementia, and severe psychological diseases. The data was collected using demographic questionnaires, Ed Diener life satisfaction, social support and self-efficacy questionnaires. To analyze the data SPSS V. 16 was applied. Results: The mean age of the elderly and life satisfaction were 67.86 ± 7.49 and 20.64 ± 8.36, respectively. We observed a significant correlation between life satisfaction and demographic variables such as economic status (P=0.002) and home status (P=0.01). Total average of social support and selfefficacy were 25.08 ± 5.98, 24.35 ± 7.55, respectively. This study found a significant association between life satisfaction with social support (r=0.44, P=0.001) and self-efficacy (r=0.49, P=0.001). Conclusion: According to the results of this study, there is a direct relationship between life satisfaction, social support, and self-efficacy. Life satisfaction in elderly can be increased by strengthening the support, independence and dignity of older people, thereby improving their social support and self-efficacy conditions.