بررسي ارتباط بين شدت استرياي حاملگي با صدمات پرينه و واژن حين زايمان در زنان مراجعه كننده به بخش زايمان بيمارستان هاجر شهركرد در سال 90-1389

Severity of Striae Gravidarum and Its Relationship with Perineal Trauma and Vaginal Lacerations during Vaginal Delivery of Pregnant Women Referred to Hajar Hospital of Shahr-e-Kord in 2010-2011

زمينه و هدف: استريايي حاملگي مي‌تواند به‌عنوان يك نشانه از خاصيت الاستيسيته ضعيف پوست و زمينه ساز صدمات پرينه‌ي حين زايمان باشد. اين مطالعه با هدف تعيين ارتباط بين شدت استرياي حاملگي با صدمات پرينه و واژن حين زايمان در زنان مراجعه كننده به بخش زايمان بيمارستان هاجر شهركرد انجام شد. روش بررسي: اين پژوهش توصيفي- مقطعي در سال 90-1389 انجام شد. نمونه‌ي پژوهش شامل 587 زن باردار مراجعه كننده به بخش زايمان بيمارستان هاجر شهركرد بود. جمع آوري داده‌ها با استفاده از معاينه فيزيكي و فرم مصاحبه و پرونده مددجو انجام شد. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از آزمون‌هاي آماري توصيفي، تي دانشجويي و كاي اسكوير، آناليز واريانس يكطرفه، لجستيك رگرسيون متد فوروارد انجام شد. يافته‌ها: در 8/82 درصد واحدهاي پژوهش استريايي حاملگي مشاهده شد و در 5/14 درصد زنان مورد مطالعه پارگي كانال زايمان رخ داد. ارتباط آماري معني‌دار بين استفاده از بيحسي موضعي (0001/0P < ) ديلاته كردن واژن (023/0P=)، طول مرحله‌ي اول زايمان (044/0P=) و استريايي روي پستان (005/0P=) با صدمات حين زايمان وجود داشت. ارتباط آماري معني‌دار بين وزن و دورسر نوزاد هنگام تولد و شاخص توده‌ي بدني هنگام بارداري با صدمات حين زايمان وجود نداشت (05/0P > ). نتيجه‌گيري: زنان با استريايي بارداري بر روي پستان در معرض خطر صدمات پرينه و واژن مي‌باشند، با توجه به يافته‌هاي پژوهش توصيه مي‌شود ماماها و متخصصين زايمان با ارزيابي خطوط استريا در بارداري به‌عنوان يك روش ساده و غير تهاجمي جهت ارزيابي خطر پارگي‌هاي و اژن و پرينه در طي زايمان واژينال استفاده كنند. واژگان كليدي: صدمات پرينه، زايمان، استرياي بارداري

Background and Objective: Striae Gravidarum found during pregnancy may be an indicative of poor skin elasticity and may prone to tearing perineal and vaginal tissues during vaginal delivery. The aim of this study was to determine relationship between striae gravidarum and perineal trauma and vaginal lacerations in women referred to Hajar Hospital Labor Ward in Shahr-e kord city. Materials and Methods: This cross-sectional study included 587 women who referred to Hajar Hospital Labor Ward for vaginal delivery in 2010-2011. The study was conducted within the first and second stages of labor. Data was collected by using interviews, hospital files and physical examinations. Descriptive statistics and chi square test, t- student test, one-way ANOVA and step-wise multivariate logistic regression were used to analyze the collected data. Results: 82.8 percent of the participants developed stretch marks.14.5 percent of the pregnant women in this study experienced vaginal and perineal tears. There was a significant association of vaginal and perineal tears with conduction anesthesia (P < 0.0001), vaginal dilation (P=0.023), duration of the first stage (p=0.044), and breast striae gravidarum score (P=0.005). No significant association was found between vaginal and perineal tears and neonatal birth weight, head circumference and maternal BMI (P > 0.05). Conclusion: Patients with breast striae gravidarum are at a higher risk of vaginal and perineal lacerations at the time of vaginal delivery. This finding suggests that midwives and obstetricians consider beast striae gravidarum score as a simple and non- invasive tool for assessment of vaginal and perineal lacerations in management of women during vaginal delivery. Keywords: Striae gravidarum, Perineal trauma, Vaginal lacerations, Childbirth