تاثير استرس القا شده توسط تزريق درون رگي اپي‌نفرين و كورتيزول بر ميزان ترشح اركسين در موش‌هاي صحرايي نر تغذيه شده با سطوح مختلف انرژي

Effect of Stress Induced by Epinephrine and Cortisol Injection on Orexin Secretion in Male Rats Fed with Different Levels of Their Energy Requirement

مقدمه: اركسين يك ماده اركسيژنيك در جوندگان و انسان‌ها است و پژوهش‌ها نشان داده در پاسخ سازشي به كاهش وزن نقش داشته، و با گرسنگي افزايش مي‌يابد. از سوي ديگر، كاهش وزن و گرسنگي با افزايش سطح اپي‌نفرين و كورتيزول همراه است. بنابراين، هدف پژوهش حاضر بررسي اثر اپي‌نفرين و كورتيزول بر ترشح اركسين القا شده توسط گرسنگي در موش‌هاي صحرايي تغذيه شده با سطوح مختلف انرژي بود. مواد و روش‌ها: 45 سر موش صحرايي نر نژاد ويستار (350-300 گرم، 15 سر موش در هر گروه) با سطح انرژي 100%،50% و 25% به مدت 10 روز تغذيه شدند. سپس موش‌ها به مدت 48 ساعت مورد گرسنگي مطلق قرار گرفتند. حيوانات براي انجام عمل كانولاسيون در سرخرگ كاروتيد به منظور تزريق و جمع آوري نمونه هاي خوني، بيهوش شدند. موش‌ها در هر گروه به ترتيب (3 كيلوگرم اپي‌نفرين به ازاي كيلوگرم وزن بدن) يا (3 ميكروگرم كورتيزول به ازاي كيلوگرم وزن بدن) و مخلوط اپي‌نفرين و كورتيزول دريافت كردند (1/0 ميلي‌گرم در 1 ميلي‌ليتر اسمير خون محيطي). نمونه هاي خون در زمان‌هاي قبل، 30، 60 و 120 دقيقه بعد از تزريق جمع آوري، و ميزان اركسين و گلوكز پلاسما اندازه گيري گرديد. يافته ها: در رژيم 100% و 50% سطح اركسين به ترتيب بعد از تزريق مخلوط اپي‌نفرين و كورتيزول، و اپي‌نفرين (به تنهايي) كاهش پيدا كرد (05/0P?). در مقابل، گروهي كه با رژيم 25% تغذيه كردند پاسخ معني‌داري به تزريق هيچ‌يك از موارد كورتيزول، اپي‌نفرين و مخلوط هردو نشان ندادند (05/0P?). نتيجه‌گيري: يافته‌ها نشان داد تزريق اپي‌نفرين ترشح اركسين القا شده توسط گرسنگي را در موش‌هايي كه با رژيم 100% و 50% تغذيه شدند، مهار مي‌نمايد. هم‌چنين، پاسخ ترشحي اركسين به اپي‌نفرين تحت تاثير كاهش وزن مي باشد.

Introduction: Orexin is a potent orexigenic agent in rodents and humans. Some research shows that orexin participates in the adaptive response to weight loss and its levels rise with dieting. On the other hand, weight loss and fasting is accompanied by increased levels of epinephrine and cortisol. In this study we investigated the effects of epinephrine (EN) and cortisol on fasting-induced orexin secretion in rats fed different levels of their energy requirements. Materials and Methods: Forty-five male wistar rats (300-350 g, 15 per group) were fed a diet containing 100%, 50% and 25% of their energy requirement for 10 days, rats were anesthetized following 48 hour prolonged fasting and then cannulated in the carotid artery for drug injection and blood sampling. Animals were divided into 3 treatment groups that received either (3 µg/Kg BW) EN, cortisol or a combination of those two (0.1 mg in 1 ml of PBS). Orexin and glucose levels were analyzed before (time 0), and 30, 60 and 120 min after injection. Results: In the 50% and 100% food restricted groups, fasting orexin levels fell after EN and the combination of EN and cortisol injection respectively (p?0.05). In contrast, the group that had 25% food restriction showed no response to cortisol, EN or the combination of both (p > o.o5). Conclusion: These results indicate that injection of EN suppresses starvation-induced secretion of orexin in normal (100%) and starved (50%) rats, and that orexin secretion response to EN might be affected by weight loss.