الگوي پيش‌بيني كنندگي راهبردهاي خودتنظيمي رياضي براي ابعاد خلاقيت در ميان دانش‌آموزان دبيرستان هاي پرورش استعدادهاي درخشان، نمونه دولتي و عادي

Predictive Pattern of Mathematics Self-Regulation Strategies for Dimensions of Creativity among the Students of Schools for Special Talents, Public Schools for High Achieving Students, and Regular Pub

هدف پژوهش حاضر بررسي الگوي پيش‌بيني كنندگي راهبردهاي خودتنظيمي رياضي براي ابعاد خلاقيت در ميان دانش آموزان دبيرستاني بود. بدين منظور، گروهي متشكل از 507 دانش آموز سال اول دبيرستان (259 دختر و 248 پسر) با ميانگين سني 15 سال و 6 ماه و انحراف معيار 8 ماه از مدارس پرورش استعدادهاي درخشان، نمونه دولتي و عادي شهرستان شيراز به عنوان آزمودني در اين پژوهش شركت نمودند. مقياس راهبردهاي خودتنظيمي رياضي و پرسشنامه مدادي- كاغذي چندگزينه اي خلاقيت به عنوان ابزار سنجش در اين تحقيق به كار برده شد. مقياس راهبردهاي خودتنظيمي رياضي از سه مولفه راهبردهاي خودتنظيمي عمومي يادگيري، راهبردهاي ويژه حل مساله رياضي و راهبردهاي فراشناختي تشكيل شده و پرسشنامه مدادي- كاغذي چندگزينه اي خلاقيت شامل چهار بعد سيالي، بسط، ابتكار، و انعطاف پذيري است. مطالعات قبلي در فرهنگ ايراني مبين روايي و پايايي قابل قبول نمرات اين ابزارها در ميان دانش آموزان بوده است. يافته هاي پژوهش حاضر نشان داد كه رابطه همبستگي بين مولفه هاي خودتنظيمي رياضي و ابعاد خلاقيت برقرار است. تحليل هاي رگرسيوني چندگانه بيانگر آن بود كه راهبردهاي ويژه حل مساله رياضي، مهم ترين عامل پيش‌بيني-كننده ابعاد چهارگانه خلاقيت است. فزوني در كاربرد اين راهبردها و نيز راهبردهاي فراشناختي، افزايش خلاقيت را به دنبال دارد. راهبردهاي شناختي عمومي كه معرف شيوه هاي ساده تر و نسبتا سطحي پردازش اطلاعات از قبيل مرور ذهني است، خلاقيت را از بعد بسط و ابتكار پيش بيني نمي كند و در مقايسه با راهبردهاي پيچيده تر، به كاهش سيالي و انعطاف پذيري مي انجامد. افزون بر اين، پژوهش حاضر نشانگر آن بود كه دانش آموزان مدارس پرورش استعدادهاي درخشان، و نمونه دولتي در مقايسه با دانش آموزان مدارس عادي از سيالي و انعطاف پذيري بيشتري در تفكر برخوردارند، اما تفاوتي در ابعاد خلاقيت بين دانش آموزان مدارس پرورش استعدادهاي درخشان، و نمونه دولتي حاصل نشد.