جايگاه ابن‌سينا در انديشه مارسيليو فيچينو در باب انبياي الهي

Avicenna’s Status in Ficino’s Views on

مقاله حاضر جايگاه انبياي الهي در افكار فيچينو (1433- 1499 م) و تاثير ابن‌سينا بر انديشه وي را بررسي مي‌كند. ضرورت وجود نبي در جامعه و همچنين قانون الهي، عقول و معجزه، از موضوعات ديگري است كه در مقاله حاضر مدنظر قرار خواهد گرفت. مارسيليو فيچينو در ديدگاه خود درباره انبيا الهي و ابزار صدق دعوي نبوت- معجزه- و قانون الهي، به دو بخش الهيات و نفس كتاب شفاي ابن سينا نظر دارد. در اين مقاله در پي آن هستيم كه پس از بيان عقايد فيچينو در اين امر، استناد و ارجاع وي به آراي ابن سينا را مبرهن نماييم. تاثير پذيري فيچينو از ابن سينا به موارد فوق خلاصه نمي شود. اين فيلسوف افلاطوني اهل فلورانس همچنين در موارد ديگري از قبيل فرايند ارسال قوانين الهي به نبي، ضرورت وجود انبيا و محتواي قوانين انبيا ، وامدار ابن سينا است.

In his viewpoint on the divine Prophets and miracles- as a means of justifying prophecy’s claim- and divine laws, Marsilio Ficino draws particularly upon two parts (sections) in Avicenna’s al-Shifa, Metaphysic and On the Soul (De anima) . In this article, having put forth Ficino’s beliefs (ideas/conviction/understanding) on these matters, we substantiate Ficino’s references to Avicenna. Avicenna’s influence on Ficino is not limited to the above issues only. This Florentine Platonist is also indebted to Avicenna in other subjects such as the process of transforming of divine laws of Prophet, the necessity of existence of the prophets and the content of prophet laws.