بررسي وضعيت شادكامي و ارتباط آن با برخي از عوامل جمعيت شناختي در دانشجويان پزشكي دانشگاه علوم پزشكي مازندران1389

Happiness and Associated Demographic Factors among Medical Students of Mazandaran University of Medical Sciences, 2010

سابقه و هدف: در مفهوم شادي حداقل سه جز اساسي عاطفي، اجتماعي و شناختي وجود دارد. جز عاطف ي باعث حالات هيجا ني مثبت، جز اجتماع ي منجر به روابط اجتماع ي گسترده و مثبت با ديگران و جز شناخت ي موجب برخورداري از تفكري مي شود كه وقايع روزمره را با خوش بيني تعبي ر و تفس ير م ي كند . هدف اين مطالعه تعيين ميزان شادكامي دانشجويان پزشكي دانشگاه علوم پزشكي مازندران و بررسي تاثير عوامل مختلف بر آن مي باشد. مواد و روش ها: در اين بررسي كه از نوع مقطعي- توصيفي بود، كليه دانشجويان پزشكي ( 356 نفر) كه رضايت به همكاري در پر كردن پرسشنامه داشتند، مورد مطالعه قرار گرفتند. يك نسخه از پر سشنامه شادكامي آكسفورد به همراه پرسشنامه جمعيت شناختي در اختيار دانشجويان قرار گرفت. از روش هاي آماري جهت تحليل داده ها استفاده شد. يافته ها: از 356 نفر، 208 دانشجو پرسشنامه هاي خود را تحويل دادند. ميانگين نمره آزمودني ها در پرسشنامه شادكامي 38 بود كه تفاوت / 22 سال 79 - 42 و در گروه سني 31 / 18 سال 87 - 41/232 بود. ميانگين شادكامي در گروه سني 22 (41/ 35 ) و سالم ( 9 / تفاوت در شادكامي دانشجويان مبتلا به بيماري جسمي ( 06 .(p=0/ معني داري را نشان م يداد ( 027 بررسي گزاره هاي عاملي پنج گانه، نشان داد كه گزاره (حرمت خود ) در رشته پزشكي در دو .(p=0/ معني دار بود ( 039 .(p=0/ جنس متفاوت است ( 005 استنتاج: نتايج پژوهش حاضر شادكامي را مرتبط با جنس، وضعيت تاهل، وضعيت سكونت، مقطع تحصيلي نمي داند، هر چند با سن و بيماري جسمي در دانشجويان پزشكي مرتبط است.

Background and purpose: Happiness is comprised of at least three components: emotional, social and cognitive. The emotional aspect results in positive expressions, the social aspect leads to expanded positive relationships with others and cognitive component creates a thinking which optimistically interprets daily events. This study evaluated the level of happiness and some influencing factors in medical students of Mazandaran University of Medical Sciences. Materials and methods: This descriptive cross-sectional study was done in all medical students (n= 356) who were consent to fill the questionnaire. The "Oxford Happiness Questionnaire" with a demographic questionnaire were completed by the students. The scores were analyzed by calculating mean scores of different groups and t-test and ANOVA using SPSS ver.17. Results: From the total of 356 medical students 208 handed the questionnaires. The mean score of happiness of medical students was 41.23. The mean score of happiness was significantly high (42.87) among students of medicine aged 18-22 years while it was lower (38.79) among those aged 22-31 years (P= 0.027). The mean score of happiness for medical students with physical disease was (35.06) which was lower than that of the healthy students (41.9) (P= 0.039). Findings from the study of five inventory factors showed different levels of self-esteem among male and female students of medicine (P= 0.005). Conclusion: The findings showed no relationship between sex, marital status, residential status and happiness among medical students but age and physical health influenced their level of happiness.