مقايسه ميزان فعاليت الكتروميوگرافي عضلات منتخب مچ پا در ورزشكاران داراي محدوديت حركتي دورسي فلكشن مچ پا با ورزشكاران سالم، حين پرش فرود تك پا

 The comparison of the electromyography activity of selected muscles of the ankle joint in athletes with ankle dorsiflexion range of motion limitation with healthy athletes during the single-leg jump

مقدمه و اهداف محدوديت دامنه ي حركتي دورسي فلكشن مچ پا به عنوان يكي از مهم ترين عوامل خطرساز بروز آسيب اسپرين مچ پا مي باشد كه مي تواند كنترل عصبي_عضلاني عضلات اطراف مچ پا را دچار اختلال كند. لذا هدف از تحقيق حاضر مقايسه ي ميزان فعاليت الكتروميوگرافي منتخبي از عضلات اطراف مفصل مچ پاي ورزشكاران داراي محدوديت دامنه ي حركتي دورسي فلكشن مچ پا با ورزشكاران سالم، در حين انجام حركت پرش_فرود تك پا مي باشد. مواد و روش ها 15 نفر ورزشكار مرد داراي محدوديت دامنه ي حركتي دورسي فلكشن مچ پا در گروه داراي محدوديت و همين تعداد ورزشكار مرد فاقد محدوديت دامنه ي حركتي دورسي فلكشن مچ پا نيز در گروه سالم قرار گرفتند. جهت اندازه گيري دامنه ي حركتي مچ پا از گونيامتر يونيورسال استفاده شد. فعاليت الكتروميوگرافي عضلات پرونيوس لانگوس، گاستروكنميوس خارجي، سوليوس و تيبياليس قدامي، حين انجام تكليف پرش فرود تك پا ثبت شد. براي مقايسه ميزان فعاليت الكتروميوگرافي عضلات بين دو گروه از روش آماري تحليل واريانس چند متغيري استفاده شد. سطح معني داري در تمامي تجزيه و تحليل‌هاي آماري 05/0p? در نظر گرفته شد. يافته ها نتايج تحقيق نشان داد كه عضلات پرونيوس لانگوس، گاستروكنميوس خارجي و سوليوس در گروه ورزشكاران داراي محدوديت حركتي، به طور معني داري داراي ميزان فعاليت كمتري نسبت به گروه كنترل مي باشند. اما ميزان فعاليت عضله ي تيبياليس قدامي، در بين دو گروه تفاوت معني داري نداشت(05/0p?). نتيجه گيري كاهش ميزان فعاليت عضلات مچ پا كه در گروه محدوديت حركتي مشاهده شد را مي توان به تغيير در برنامه هاي از پيش طراحي شده ي كنترل حركتي سيستم عصبي و همچنين اختلال در پيام هاي آوران حس عمقي مفصل مچ پا نسبت داد. واژگان كليدي فعاليت الكتروميوگرافي، محدوديت دورسي فلكشن مفصل مچ پا، ورزشكار، پرش فرود تك پا

Background and Aim: Limitation of ankle dorsiflexion range of motion as the most important risk factors for ankle sprain injury can cause disorders in neuromuscular control of muscles around the ankle. The aim of this study was to compare the EMG activity of selected muscles around the ankle joint of those athletes with ankle dorsiflexion range of motion limitation with healthy Athletes during the single-leg jump landing. Materials and Methods: Fifteen male athletes with ankle dorsiflexion range of motion limitations were categorized as the group with limitation and the same number of male athletes without limitation in ankle dorsiflexion range of motion as the healthy group. Universal goniometer was used to measure range of motion of the ankle. EMG activity of selected muscles of the ankle during single-leg jump landing task was recorded. A multivariate analysis of variance was used to compare the EMG activity of the muscles between groups. The significance level for all analyses was set as p?0/05. Results: The results showed that Peroneus Longus, Lateral Gastrocnemius and Soleus muscles in the athletes with motion limitation had significantly lower levels of activity than control group. But the Tibialis Anterior muscle activity was not significantly different between the two groups (p?0/05). Conclusions: The reduction in muscle activity observed in the group with motion limitation can be attributed to changes in preplanned programs of the motor control of nervous system and proprioceptive afferent messages disorder of ankle joint. Keywords: EMG activity, limitation of ankle dorsiflexion, athlete, single-leg jump landing