بررسي ارتباط كيفيت زندگي سالمندان با افسردگي و سطح فعاليت فيزيكي روزانه در شهر تبريز

 The survey of the relationship between quality of life of elderly with depression and physical activity in Tabriz, Iran

مقدمه و اهداف: سالمندي به عنوان يكي از حساسترين دوران زندگي، با تغييرات فيزيولوژيك همراه است. چالش اصلي قرن حاضر، زندگي با كيفيت بهتر است، از اين رو تعيين فاكتورهاي تاثير گذار بر كيفيت زندگي سالمندان مهم مي باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسي ارتباط كيفيت زندگي سالمندان با افسردگي و سطح فعاليت فيزيكي روزانه در شهر تبريز در سال 1391 انجام شد. مواد و روش ها: اين مطالعه توصيفي-تحليلي بر روي 184 سالمند (97 مرد و 87 زن) سنين 60 سال و بالاتر انجام شد. نمونه گيري بصورت تصادفي از ميان سالمندان مراجعه كننده به مراكز روزانه نگهداري شهر تبريز انجام شد. از پرسشنامه كيفيت زندگي سازمان بهداشت جهاني(World Health Organization Quality Of Life-BREF: WHOQOL-BREF) براي بررسي كيفيت زندگي، از پرسشنامه دو بخشي فعاليت فيزيكي با ابزار (Instrumental Activities of Daily Living: IADL) و بدون ابزار (Activities of Daily Living: ADL) براي تعيين سطح فعاليت فيزيكي و از پرسشنامه مقياس افسردگي سالمندان (Geriatric Depression Scale: GDS)، براي سنجش ميزان افسردگي استفاده شد. تحليل رگرسيون چندگانه براي بررسي ارتباط كيفيت زندگي با متغيرهاي فعاليت فيزيكي و مقياس افسردگي بكار رفت. يافته ها: ارتباط مثبت معني داري بين فعاليت روزانه با ابزار و بدون ابزار با متغير كيفيت زندگي ارايه داد (به ترتيب426/0r=،001/0p < و 147/0 r=،041/ 0p=). همچنين ارتباط معكوس معني داري بين متغير GDS با كيفيت زندگي وجود داشت (013/0=p، 180/0- r=). نتيجه گيري: به دليل اثرات مفيد فعاليت فيزيكي در ارتقاي كيفيت زندگي سالمندان، تشويق سالمندان براي شركت در برنامه هاي ورزشي دسته جمعي و ارايه راهكارهايي در جهت ارتقاي ساير ابعاد كيفيت زندگي پيشنهاد مي شود. واژگان كليدي: سالمند، كيفيت زندگي، فعاليت فيزيكي، افسردگي.

Abstract: Objective: Aging as one of the most critical period of life is faced with many physiological changes. A main challenge of this century is a better quality of life. Therefore determine factors that affect on quality of life in elderly people is important. this study designed to determine relationship between depression disorders and physical activity level with quality of life in the free-living elderly in Tabriz in 2012. Materials and Methods: This descriptive-analytical study was carried on 184 elderly people (male=97; female=87) with age 60 years and above. All subjects selected from daily care centers for elderly people in Tabriz city. Validated Persian self-reported version of World Health Organization Quality of Life-Brief (WHOQOL) questionnaire in Iranian population with 26 broad and comprehensive questions were used to determine the quality of life in free-living elderly. Instrumental Activities of Daily Living (IADL) and Activities of Daily Living (ADL) and Geriatric Depression Scale (GDS) questionnaires were used for assessing the level of physical activity and depression status respectively. Correlations of variables were analyzed by multiple logistic regressions. Results: There was a significant positive correlation between IADL and ADL with quality of life (r=0.426; p < 0.001 and r=0.147; p=0.041, respectively). In addition, the correlation between GDS and quality of life variable were significant (p=0.013, r= -0.180). Conclusion: Considering the beneficial effects of physical activity on quality of life of elderly people, encouraging elderly to participate in social exercise programs and presented guidelines to improve other aspects of quality of life is suggested. Key words: Elderly, Quality of Life, Physical Activity, Depression