تاثير ورزش منظم برافسردگي بيماران همودياليزي

Effect of regular exercise on depression in hemodialysis patients

زمينه: افسردگي به عنوان شايعترين اختلال رواني، باعث كاهش كيفيت زندگي و افزايش مرگ و مير در بيماران تحت درمان همودياليز مي شود. با توجه به محدود بودن استفاده از تركيبات دارويي براي درمان افسردگي در اين بيماران، مطالعه حاضر با هدف تعيين اثر ورزش منظم بر افسردگي بيماران همودياليزي انجام شد. روش ها: در يك مطالعه از نوع كارآزمايي باليني، 51 بيمار تحت درمان همودياليز در دو گروه آزمون و شاهد قرار گرفتند. بعد از تعيين ميزان افسردگي نمونه ها با استفاده از تست افسردگي بك (Beck Depression Inventory)، برنامه ورزشي طراحي شده، به صورت پوستر و چهره به چهره، به گروه آزمون آموزش داده شد و به مدت 10 هفته و هفته اي 3 بار انجام شد. در پايان مجددا ميزان افسردگي نمونه هاي پژوهش اندازه گيري شد و داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS16 و آمار توصيفي و استنباطي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: نتايج مطالعه نشان داد كه ميانگين نمره افسردگي در گروه آزمون و شاهد در ابتداي پژوهش تفاوت معناداري نداشت. اما در پايان مداخله ميانگين نمره افسردگي در گروه آزمون كاهش يافت (016/0=P). ميانگين نمره افسردگي در گروه آزمون در ابتدا 29/9±80/23 بود كه در پايان مداخله 64/12±07/11 بدست آمد ( 001/0 > P). بحث و نتيجه گيري: در اين بررسي ورزش منظم باعث كاهش افسردگي بيماران همودياليزي شد. لذا پيشنهاد مي شود كه اين برنامه به عنوان يك اقدام مراقبتي روتين براي بهبود وضعيت روحي بيماران همودياليزي در نظر گرفته شود.

Background: Depression is the most common of psychological disorder in hemodialysis patients which reduces the quality of live and increases mortality rate and complications of medications used for management of depression in these patients. This study was performed to determine the effect of regular exercise on depression in hemodialysis patients. Method & Materials: In a randomized clinical trial, 51chronic renal failure patients were assessed in two groups (case and control). The data collection tool was Beck Depression Inventory (BDI). After data collection, a planned exercise education program was applied to case group by poster and face-to-face methods. The program was performed for ten weeks and three times a week in case group. Finally, the depression of the participants was measured again. The data was analyzed by descriptive and inferential statistics and SPSS 16 software. Results: According to the results of this study, there were no differences between case and control groups in depression rate at the beginning of study, but there was a significant difference after intervention (P= 0.016). At first, the mean and SD of depression in case group was 23.8±9.29 which reduced to 11.07±12.64 at the end of study (P < 0.001). Conclusions: This study showed that a regular exercise programme can reduce depression rate in hemodialysis patients. Therefore, this exercise program can be integrated in routine care for improving the psychological state of hemodialysis patients.