مقايسه بين سطح سرمي مس و روي در بيماران مبتلا به پروتيينوري غيرديابتي با افراد سالم

Evaluation of Zinc and Copper Serum Concentration in Non- Diabetic Proteinuria Patients and Normal Population

سابقه و هدف : پروتيينوري علامت عمده مشكلات بيماري مزمن كليوي است . ريسك فاكتورهاي ابتلا به پروتيينوري شامل افراد ديابتي، افراد با فشارخون بالا و افرادي كه سابقه خانوادگي مشخص دارند مي باشد . در مطالعات صورت گرفته مشخص شد كه در اين بيماري سطح سرمي برخي فلزات در خون دچار تغيير م ي شود؛ لذا در اين مطالعه تغييرات سطح سرمي برخي فلزات با بروز اين بيماري در افراد غير ديابتي مورد بررسي قرار گرفت. 1389 به شكل مورد - شاهدي انجام شد و در يك مقطع زماني تعداد 46 بيمار - مواد و روش ها: اين مطالعه در سال 90 مبتلا به پروتيينوري و 46 فرد سالم مراجعه كننده به كلينيك فوق تخصصي طوبي شهرستان ساري كه از نظر جنس و بازه سني همخواني لازم را داشتند، مورد بررسي گرفتند. سطح سرمي فلزات روي و مس توسط روش اسپكتروفتومتري جذب اتمي در نمونه سرمي تهيه شده از گروه مورد و شاهد انداز هگيري شد و نتايج به دست آمده توسط نرم افزار (Atomic absorption) و ضريب همبستگي پيرسن مورد ارزيابي قرار گرفتند. Independent-Samples T Test ويرايش 16 و آزمون آماري SPSS يافته ها: در بررسي انجام شده 26 نفر از افراد زن و 20 نفر مرد بودند كه در دو گروه سالم و بيمار همسان سازي شدند . 1 بود. در گروه مردان سالم ميانگين /232±0/ 1 و در زنان گروه بيمار 58 /167±0/ ميانگين غلظت سرمي مس در زنان سالم 46 0 به دست آمد. در مورد سطح سرمي روي، ميانگين غلظت /692±0/ 1 و در گروه مردان بيمار 46 /142±0/ غلظت سرمي مس 43 1 و براي /163 ±0/ 0 بود. اين مقدار براي مردان سالم 35 /918±0/ 1 و در زنان بيمار 43 /201±0/ به دست آمده در زنان سالم 38 0 به دست آمده بود و اختلاف معني داري در غلظت سرمي مس و روي در گروه مورد و در /828 ±0/ مردان بيمار 503 به اين صورت كه ميانگين غلظت سرمي اين فلزات در گروه مورد كمتر از گروه شاهد بود. ،(p < 0/ گروه شاهد ديده شد ( 05 استنتاج: طبق نتايج به دست آمده كاهش ميزان فلزات مس و روي مي تواند ناشي از دفع پروتيين و آلبومين باشد و سبب ايجاد ادم و همچنين در دراز مدت منجر به ايجاد اختلال در روندهاي اكسيداسيون و بروز نارساي يهاي كليوي در فرد شود.

Background and purpose: Proteinurea is the commonest symptom of chronic kidney disease. The most risk factors for proteinurea are diabetes and hypertension. Other researchers showed that serum level of some metals might change in proteinurea. In this study we checked the changes of zinc and copper serum concentration in non-diabetic proteinuric patients. Materials and methods: This case-control study was performed during 2010-2011 to compare the zinc, copper, iron and selenium serum level in two groups, including 46 cases of healthy control group and 46 cases of non-diabetic patients with proteinurea which were matched for age and sex. The levels of metals (Zn-Cu) were analyzed by atomic absorption spectrophotometer. The data was analyzed with SPSS software using independent-sample t-test and Pearson correlation coefficient. Results: The number of female cases was 26 and male cases were 20 in each group. The mean serum level of Cu in healthy women was 1.167±0.46 and in patient women was 1.232±0.58. These mean numbers were 1.142±0.43 and 0.962±0.46 for healthy and patient men, respectively. The mean serum levels of Zn in healthy and patient women were 1.201±0.38 and 0.918±0.43, respectively. These mean numbers were 1.163±0.35 for healthy men and 0.828±0.503 for patient men. Significant decrease was observed in serum Zn and Cu level in patient group compared with healthy group (p0.05). Conclusion: This study revealed that the cause of reduction in zinc and copper plasma concentration in proteinurea could be the excretion of protein and albumin from urine. Therefore, edema, disturbance in oxidative process, and renal disorders might occur.