امكان اسلامي سازي دانش سياسي از منظرشهيد مطهري و دكترداوري

The Possibility of Islamicization of Politic Science from Viewpoint of Shahid Motaharriand Dr. Davari

هدف: هدف مقاله حاضر شناخت ادلّه و شواهد موجود در آراي دو تن از متفكران معاصر براي امكان يا امتناعِ بنا نهادنِ فلسفه سياسي مدرن بوده است. روش: اين مقاله در گام نخست با روش اسنادي مبتني بر متون و نوشته‌هاي متفكران مورد بحث، به كاوش در پاسخ به پرسش تحقيق در آراي هر يك از متفكران پرداخته و سپس به روش مقايسه‌اي، به شناسايي وجوه افتراق و اشتراك دو انديشمند در نگرش به اسلامي‌سازي دانش سياسي پرداخته است. يافته‌ها: الگوي فكري شهيد مطهري بر خلاف داوري كه با تاكيد بر تفاوتهاي غرب و اسلام، غرب را كلّيت واحد قلمداد كرده و قايل به تباين ماهوي آن با اسلام است؛ غرب را به اجزاي آن قابل تقسيم مي‌داند. شهيد مطهري متاثر از فلسفه صدرايي و انديشه‌هاي علامه طباطبايي و امام خميني(ره)، ولي داوري متاثر از فارابي و فرديد است. شهيد مطهري به دموكراسي اسلامي، نگاهي مثبت و داوري، نگاهي منفي دارد. اسلامي‌سازيِ دانش مدرن از نظر داوري، با رويكرد صرفاً درون‌ديني ميسّر است؛ در حالي كه مطهري، تجربه مدرنيته را در اين جهت مغتنم مي‌شمرد. نتيجه‌گيري: با شيوه شهيد مطهري مي‌توان مباني اصلي و كليِ اسلامي خود را حفظ و در عين حال براي ساختارهاي جديد، متناسب با شرايط و اقتضايات مدرن، انديشه كرد. به نظر مي‌رسد نظرات شهيد مطهري در مقايسه با ديدگاههاي دكتر داوري براي فضاي فعلي جامعه اسلامي كارامد‌تر است. با توجه به اين فرض مهم كه ساختارها در شكل‌گيري انديشه‌ها و افكار انسان نقش انكارناپذيري ايفا مي‌كنند، بالطبع كنشها و رفتار انسانها نيز دردوران جديد تغييرخواهند كرد.

Objectives: Native and islamic approach to the humanities has always been a concern among elites and managers. The purpose of this study is to analyze the possibility of islamicization of politic science from viewpoint of shahid motaharri and dr. davari. Method: The method of the present article is documentary based on related scholars articles and scientific texts.Results: Our results indicate that the thinking method of dr. davari is different from motahhari, s way of thought. Motahari is influenced by sadraee philosophy and allameh tabatabaee and Imam Khomeini while davari is affected by farabi and fardid. Motaharrie, s point of view is positive concerning Islamic democracy while davari have a negative look at the subject. Davari believes that islamicization of modern sciences is possible only through religious approach while motahari considers the experiences in the field of modernism as useful. Conclusion: The author of the article concludes that through motaharie, s ideas we will succeed in developing Islamic fundamentalsʹ and at the same time modern structures and new circumstances. The author of the research believes that shahid motahari, s opinions in comparison to Dr. Davari, s is more efficient in the current situation of Islamic community.