تاثير مصرف مكمل كوآنزيم Q10 در دوره تيپر بر برخي شاخص‏هاي عملكرد استقامتي دونده‏هاي نيمه‌استقامت

Effects of CoQ10 supplement consumption during tapering phase on some of endurance performance indices in middle distance runners

هدف از مطالعه حاضر، تعيين اثر مصرف مكمل كوآنزيم Q10 در دوره تيپر بر برخي شاخص‏هاي عملكرد استقامتي دوندگان نيمه‏استقامتي بود. بدين منظور، 18 دونده نيمه‌استقامت مرد تمرين‌كرده (سن 26/1±21 سال، وزن 7/4±6/65 كيلوگرم، قد 5/2±179 سانتي‌متر) به صورت هدفمند انتخاب شدند. روش تحقيق به صورت پيش‏آزمون ـ پس‌آزمون با يك گروه كنترل و دو گروه تجربي اجرا شد. آزمودني‏ها به ‏دنبال 10 هفته تمرينات ويژه جهت بهبود استقامت هوازي، بي‌هوازي، آستانه لاكتات، و تحمل لاكتات با شدت 70 تا 95 درصد ضربان قلب بيشينه و تواتر 4 جلسه در هفته (هر جلسه70 تا 90 دقيقه) براي پيش‏آزمون آماده شدند. سپس، پيش‏آزمون شامل ضربان قلب استراحتي، زيربيشينه، بيشينه، تست دوي يك مايل، و زمان رسيدن به واماندگي انجام شد (قبل از دوره تيپر) و آزمودني‏ها به سه گروه همگن تقسيم شدند: گروه T+Q10 (يك هفته تيپر به همراه 120 ميلي‏گرم كوآنزيم Q10 در روز)، گروه T (يك هفته تيپر به همراه دارونما)، و گروه C (با همان شدت و حجم تمرينات قبلي به همراه دارونما). اعمال تيپرينگ از طريق كاهش تدريجي حجم و افزايش تدريجي شدت تمرينات (تا 135 درصد Vo2max) و با حفظ فركانس صورت گرفت. پس از اتمام دوره تيپر، همه آزمون‏هايي كه قبل از تيپر انجام شده بود دوباره انجام شد. براي نشان دادن تفاوت‌هاي درون‌گروهي، پس از دوره تيپر، از آزمون T همبسته و براي نشان دادن تفاوت‌هاي بين گروهي از آزمون ANOVA استفاده شد. نتايج نشان داد كه پس از يك هفته تيپر، ضربان قلب استراحتي و زيربيشينه در دو گروه T و T+Q10 به طور معني‏داري كاهش، و ركورد دوي يك مايل و زمان رسيدن به واماندگي به طور معني‏داري در دو گروه بهبود يافت (05/0 > P)، ولي ضربان قلب بيشينه تغييري نداشت (05/0P > ). اما از آنجايي كه تفاوت معني‏داري در هيچ‌يك از متغيرها، ميان دو گروه T و T+Q10 (پس از يك هفته تيپر) ديده نشد، بنابراين، مي‏توان گفت، در اين تحقيق، مصرف كوآنزيم Q10 در دوره تيپر اثر معني‏داري بر ضربان قلب استراحتي، ضربان قلب زيربيشينه، ضربان قلب بيشينه، زمان رسيدن به واماندگي، و ركورد دوي يك مايل نداشته است (05/0P > ). همچنين، در گروه C، در هيچ‌يك از متغيرها، تغيير معني‏داري ديده نشد (05/0P > ). درنهايت، مي‏توان گفت كه يك هفته تيپر به همراه مصرف كوآنزيم Q10 بر عملكرد تاثيري نداشته است. درحالي‌كه تيپر به‌تنهايي اثر معني‏داري بر ضربان قلب استراحتي، ضربان قلب زيربيشينه، زمان رسيدن به واماندگي، و ركورد دوي يك مايل داشت، ضربان قلب بيشينه تحت تاثير قرار نگرفت.

The purpose of this study was to examine the effects of CoQ10 supplement consumption during tapering phase on some of endurance performance indices in middle distance runners. For this purpose 18 males trained middle distance runner (age: 21±1.26 years, weight: 65.6±4.7kg, height: 179±2.5) were selected purposive. Method of this research was pre test _post test method with two experimental groups and one control group. Subjects prepared for pretest, after 10 weeks training to increase aerobic and anaerobic endurance, lactate threshold, lactate tolerance whit 70-95% MHR and 4 sessions in week(70-90 min/session) then pretest was performed include rest heart rate (RHR), sub maximal heart rate(SubHR), maximal heart rate(MHR), 1mile test and time to exhaustion(Tex) (pre taper), after it, they were divided to three equal groups: T+Q10 (1week tapering with Q10,120 mg/day), T (1week tapering with placebo) and C (continued previous training with placebo). In tapering period volume of training decreased progressively but intensity increased to 135% of vVo2max progressively and frequency was constant. At the end of tapering period (POST taper) whole of previous tests have measured respectively. To investigate the mean differences between PRE and POST-test variables, we used dependent student t-test and for analyses mean differences between groups used ANOVA. Results of this study showed that there is significantly decrease in RHR and SubHR in both groups (T and T+Q10) and 1mile test record and Tex improved significantly(P < 0.05), But there was no difference in MHR (p > 0.05). Whereas there were no significantly difference in any variables between both groups (T and T+Q10) after taper, so we can say that COQ10 consumption in tapering period had not any significantly effect on variables(p > 0.05) also in C group there were no significantly changes in variables after a week(p > 0.05). In conclusion, the results demonstrate no effect of COQ10 supplementation with a week tapering period on performance Whereas only tapering have been could improved RHR, SubHR, Tex and 1mile test performance ,but it had no effect on MHR