بررسي روند بازتواني قلبي بر تغييرات تن‌انگاره كيفيت زندگي در بيماران بعد از عمل جراحي پيوند عروق كرونر

The survey of cardiac rehabilitation process on the changes of body image quality of life in patients after coronary artery bypass graft surgery

زمينه: با توجه به افزايش روزافزون بيماري‌هاي قلبي عروقي و نياز به انجام جراحي قلب و همچنين با توجه به نقش مهم بازتواني در كاهش ميزان مرگ و مير بيماران، ارتقا تن‌انگاره و كيفيت زندگي بيماران بايد به‌عنوان يكي از اهداف اصلي مداخلات درماني مطرح گردد. بنابراين اين پژوهش با هدف تعيين روند دوره بازتواني بر تغييرات تن‌انگاره كيفيت زندگي انجام گرديد. روش‌ها: در اين پژوهش توصيفي- تحليلي، تن‌انگاره كيفيت زندگي 51 بيمار در چهار دوره زماني قبل، حين، پايان و يك ماه بعد از پايان بازتواني مورد بررسي قرار گرفت. بيماران به‌روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوري اطلاعات، پرسشنامه دو قسمتي شامل اطلاعات جمعيت‌شناختي و پرسشنامه تن‌انگاره كيفيت زندگي (BIQLI) بود. اطلاعات به‌دست‌آمده با استفاده از آمارهاي توصيفي و آناليز واريانس اندازه‌هاي تكرارشده، مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: بين زمان و تغييرات تن‌انگاره كيفيت زندگي و همچنين بين سطح تحصيلات و تن‌انگاره كيفيت زندگي ارتباط آماري معناداري وجود داشت (001/0?P). اما بين سن، جنسيت، وضعيت تاهل، شغل، سابقه مصرف سيگار و مواد مخدر، سابقه بيماري‌هاي زمينه‌اي و شاخص توده بدني با تن‌انگاره كيفيت زندگي ارتباط آماري معناداري يافت نشد. نتيجه‌گيري: با توجه به ارتقا تن‌انگاره كيفيت زندگي بيماران در پايان دوره بازتواني، توصيه مي‌شود كليه مراكز جراحي قلب و عروق، اجراي برنامه‌هاي بازتواني و تعديل ريسك‌فاكتورها را در راس سياست‌هاي پيشگيرانه خود قرار دهند.

Background: Due to the increased growing heart diseases and necessity to do heart surgery, as well as the importance role of rehabilitation in reducing patient’s mortality, patient’s promotion body image and quality of life should be proposed as one of the main goals of treatment interference. This research was performed with the goal to identify the process of rehabilitation period on the changes of body image quality of life. Methods: In this descriptive –analytical research, 51 patient’s body image quality of life was reviewed in four time period (before, during, ending, and one month after the rehabilitation). Patients were selected based on available sampling. The tools of two parts questionnaire information collection include demographic information and Body Image Quality of Life questionnaire (BIQLI). The obtained information was analyzed using descriptive statistics and repeated measures ANOVA. Results: In this research a statistically significant relationship was found between time and changes of body image quality of life and also between education level and body image quality of life (P less than 0/001). But no statistically significant relationship was found between age, sex, marital status, job, history of cigarette and opium consumption, history of underlying diseases and body mass index with body image quality of life. Conclusion: Due to the body image quality of life promotion in patients at the end of rehabilitation period, it is recommended that all heart surgery centers include implementation of rehabilitation programs and moderate of risk factors at the head of precautionary policies.