بررسي رابطه كيفيت زندگي و ميزان فعاليت بدني در دانش آموزان دختر

Evaluating the Association Between Quality of Life and Physical Activity in Female Student Children

چكيده مقدمه: فعاليت هاي فيزيكي و بدني مي توانند كيفت زندگي كودكان را تحت تاثير قرار دهند. هدف اين پژوهش، بررسي رابطه كيفيت زندگي و ميزان فعاليت بدني در كودكان است كه با توجه به آن مي توان زمينه اي براي شناسايي نقاط قابل مداخله در مورد اين مسيله فراهم آورد. مواد و روش ها: اين يك مطالعه توصيفي تحليلي از نوع مقطعي مي باشد. جامعه مورد بررسي دختران دبستاني 12-8 سال شهر تهران هستند. روش نمونه گيري به صورت چند مرحله اي بود. حجم نمونه 384 نفر برآورد شد. براي بررسي كيفيت زندگي در كودكان از پرسش نامه معتبر و استاندارد بين المللي version 4.0 Peds QL استفاده شد. علاوه بر آن، يكسري سوالات مربوط به ميزان و نحوه فعاليت هاي بدني نيز از كودكان پرسيده شد. از آمار توصيفي، نيز آزمون تي و آناليز واريانس براي تحليل نتايج استفاده شد. يافته هاي پژوهش: 366 دانش آموز دختر دبستاني به اين مطالعه وارد شدند. ميانگين سني 37/10 سال با انحراف معيار 13/1 و ميانه سني 10 سال به دست آمد. در اين پژوهش ميانگين نمره كيفيت زندگي در كل دانش آموزان 45/84 با انحراف معيار 16/10 برآورد شد. كمترين ميانگين اين نمرات مربوط به حيطه عملكرد عاطفي 23/82 با انحراف معيار 73/15 بود و بيشترين ميانگين نمرات، مربوط به عملكرد اجتماعي 47/88 با انحراف معيار 99/13 به دست آمد. بين نمره حيطه عملكرد اجتماعي با ميزان بازي با رايانه در طول روز ارتباط معني دار آماري مشاهده شد.(P=0/03) بحث و نتيجه گيري: با توجه به ساعاتي كه كودكان صرف بازي هاي رايانه اي مي نمايند و به وضوح كيفيت زندگي ايشان را در حيطه هاي اجتماعي و ساير عملكرد ها كاهش مي دهد، نياز به برنامه ريزي سازمان يافته اي براي آگاه نمودن والدين و آموزش هاي موثر و راهكارهاي عملي در اين زمينه محسوس است.

Abstract Introduction: Physical and bodily activities could affect the quality of life in children. In the present study, we decided to evaluate the relationship between the quality of life and the amount of physical activity in chil-dren. With the research, it is possible to ide-ntify the interventional points for the mana-gement of the problem. Materials & Methods: The present rese-arch, was a cross sectional survey. A rand-om sample of female students aged 8-12 years were entered to the study. Sampling method was multistage. Sample size was estimated 384 students. The generic of Iran-ian-version of pediatric quality of life inve-ntory (PedsQL 4.0) was used to measure HRQOL. In addition, some questions about the level and amount of activity were asked. Statistical methods that we used were T-test and ANOVA. Findings: Totally, 366 female students we-re selected for the study. The mean of age was 10.37 years (SD=1.13 years). Mean of total score of quality of life was 84.45 (SD=10.16) .The lowest mean of total score of quality of life was 82.23(SD=15.73) for emotional function and the highest mean of total score of quality of life was 88.47 (SD=13.99) for social function. Relatio-nship between social functioning score and video games was significant (P=0.03). Discussion & Conclusion: Because of the long time that students spend for video games, reduced quality of life especially in the social and other functional affairs was evident. Therefore, more attention should be dedicated to this problem. Furthermore, structured programs and educational appro-aches for their parents are also needed.