بررسي رابطه‌ي بين دينداري و رضايت از زندگي در بين زنان سالمند شهر يزد

Iranian society will confront to ageing especially women ageing, there fore Iranian social policy makers should pay attention to the problems of ageing especially life satisfaction for them. The aim

سالمندي و زنانه شدن سالمندي پديده‌اي است كه جامعه‌ي ايران با آن روبه‌رو است. توجه به مسايل سالمندان به ويژه رضايت از زندگي آنها در نزد سياست‌گذاران اجتماعي اهميت فراواني دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه بين دينداري و ابعاد مختلف آن با رضايت از زندگي در بين زنان سالمند شهر يزد انجام شده است. اين پژوهش با روش كمي و تكنيك پيمايشي انجام گرفت و تعداد نمونه 265 نفر تعيين گرديد. نتايج پژوهش نشان مي دهد كه ميزان رضايت از زندگي در بين زنان سالمند شهر يزد در حد متوسطي است و ميزان دينداري در بين آنها در حد بالايي قرار دارد. به ترتيب ابعاد پيامدي، اعتقادي، عاطفي و مناسكي بيشترين وزن را در شكل‌دهي به دينداري در نزد زنان سالمند شهر يزد دارند و همچنين دينداري به طور كلي با رضايت از زندگي رابطه‌ي مثبت معناداري را نشان داده است. ديگر اينكه ابعاد عاطفي و مناسكي بيشترين ارتباط را با رضايت از زندگي دارند، ولي ابعاد پيامدي و اعتقادي رابطه‌ي معناداري با متغير رضايت از زندگي ندارند.

Iranian society will confront to ageing especially women ageing, there fore Iranian social policy makers should pay attention to the problems of ageing especially life satisfaction for them. The aim of present research is the study of the relationship between religiosity and life satisfaction also the dimensions of religiosity of women ageing in Yazd .The method was quantative and survey and the sample were 265 elderly women. The result showed the amount of religiosity was high but the amount of life satisfaction was average and the dimensions of consequential, ideological, emotional and ritualistic have formed religiosity. The relationship between religiosity and life satisfaction was positive and meaningful the dimensions of experimental emotinal and ritualistic had relationship but the dimentions of consequential and ideological had not meaningful relationship with religiosity.