مقايسه طول زايمان در زنان بستري شده در فاز نهفته و فعال زايمان در بيمارستان طالقاني تبريز

Comparing the Length of Laboring in Women Who Admitted in Latent and Active Phase of Labor in Taleqani Hospital of Tabriz

مقدمه: اغلب وسوسه زيادي براي بستري كردن مادران در فاز نهفته زايمان وجود دارد كه هدف از آن كاهش درد مادران و كاهش دادن ترس آنها مي باشد. مشخص كردن دقيق آغاز زايمان و سنجش طول زايمان و نيز تعيين طول فاز نهفته كاري مشكل است و شايد اين دليلي براي برخوردهاي مختلف با فاز نهفته باشد. مطالعه حاضر با هدف مقايسه طول زايمان در زنان بستري شده در فاز نهفته و فعال زايمان در بيمارستان طالقاني تبريز انجام شد. روش كار: اين مطالعه توصيفي- مقايسه اي در سال 1390 بر روي 500 زن بارداري كه جهت انجام زايمان واژينال در بيمارستان طالقاني تبريز بستري شده بودند، انجام شد. 500 نفر به صورت تصادفي انتخاب و در دو گروه 250 نفري قرار گرفتند. گروه اول، زنان در مرحله نهفته زايمان (250 نفر) و گروه دوم زنان در مرحله فعال زايمان (250 نفر) بستري شده بودند. اطلاعات مورد نياز از طريق مشاهده سير زايمان، مصاحبه با مادران و مطالعه مندرجات پرونده بيمار گردآوري شد. ابزار گردآوري داده ها در اين مطالعه، شامل پرسشنامه اي بود كه به ترتيب شامل مشخصات واحدهاي مورد پژوهش، چك ليست ارزيابي 4 مرحله زايمان و نتايج معاينات قبل از ترخيص مادران بود. داده ها پس از گردآوري با استفاده از نرم افزار آماري SPSS (نسخه 13) و آزمون هاي كاي دو، همبستگي، تست تي و رگرسيون لوجستيك مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. ميزان p كمتر يا مساوي 05/0 معني دار در نظر گرفته شد. يافته ها: ميانگين طول مدت فاز نهفته در افرادي كه در فاز نهفته بستري شده بودند، 8/3± 9/3 ساعت بود. ميانگين طول فاز فعال در گروه فاز فعال (9/1± 7/2 ساعت) كوتاه تر از گروه فاز نهفته (5/2± 9/3 ساعت) بود كه اين اختلاف از نظر آماري معني دار بود (0001/0p < ). با وجود اينكه طول مدت مراحل دوم و سوم زايمان در گروه فاز نهفته بيشتر از فاز فعال بود، اما اختلاف معني داري بين دو گروه وجود نداشت. افراد دو گروه از نظر طول مدت بستري در بخش بعد از زايمان ارتباط آماري معني داري داشتند (04/0p=). نتيجه گيري: پذيرش زنان در مرحله نهفته زايمان با افزايش طول مدت زايمان، افزايش مدت بستري شدن در بخش بعد از زايمان و افزايش عوارض و مداخلات انجام شده بر روي مادر همراه است.

Introduction: There are strong temptation for admission of mothers in latent-phase in order to reduce mothersʹ pain and fear. Determining the exact time of laboring, measuring the length of laboring and the length of latent phase are troublesome, and this may be the reason of different encounters with latent-phase. This study was held by the aim of comparing the length of laboring in women admitted in Latent and Active Phase in Taleqani hospital of Tabriz. Methods: This descriptive-comparative study was done on 500 pregnant women who were admitted for vaginal delivery at Taleqani hospital of Tabriz in 2011. The participants were randomly selected and divided into two groups of 250 persons. First group were admitted in latent-phase of labor (250 women) and second group were admitted in active-phase (250 women). Required data were collected based on observing labor process, interviewing mothers, and studying patientʹs records. Collecting data tools were Questionnaire of samplesʹ characteristics, evaluation of 4 stages of labor and mothersʹ pre-discharge examination. Data were analyzed by SPSS software version 13, t-test, chi-square, correlation, and regression-logistic tests. P value less than 0.05 was considered statistically significant. Results: The mean of latent-phase length was 3.9±3.8 hours in the first group. The mean of active-phase length was 2.7±1.9 hours in second group which was shorter than latent-phase group (3.9±2.5 hours). This difference was statistically significant between the two groups (p < 0.0001). While the length of second and third stages in latent-phase was more than in active-phase, there was no significant difference between the two groups. The length of postpartum hospitalization was statistically significant in two groups. (p=0.04). Conclusion: The results showed that admission of women in Latent-phase is accompanied by increase length of Labor, length of postpartum hospitalization, other complications and interferences.