تاثير اضطراب رقابتي و پيچيدگي تكليف بر زمان واكنش كاوش، تلاش ذهني و عملكرد بازيكنان تنيس‌روي‌ميز

The effect of competitive anxiety and task complexity on mental effort, probe reaction time and performance in table tennis players

هدف از اين تحقيق، بررسي تاثير اضطراب رقابتي و پيچيدگي تكليف بر زمان واكنش كاوش، تلاش ذهني و عملكرد بازيكنان تنيس‌روي‌ميز بود. 16 نفر از بازيكنان تنيس‌روي‌ميز با استفاده از تكاليف تنيس‌روي‌ميز، در دو سطح اضطراب و پيچيدگي بالا و پايين مورد بررسي قرار گرفتند. اضطراب رقابتي افراد از طريق روش‌هاي متداول، نظير رتبه‌بندي و جايزه مورد دست‌كاري قرار گرفت. ميزان اثربخشي از طريق دقت ضربات در برخورد به اهداف از قبل تعيين شده مورد بررسي قرار گرفت و دو متغير ميزان تلاش ذهني و زمان واكنش كاوش به‌منظور اندازه‌گيري كارايي پردازش مورد استفاده قرار گرفتند. داده‌ها از طريق تحليل واريانس با اندازه‌هاي مكرر با دو عامل درون گروهي اضطراب و پيچيدگي تكليف براي هر كدام از متغير‌ها به‌صورت جداگانه مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج حاكي از عدم وجود تفاوت معني‌دار در اثربخشي عملكرد افراد در شرايط اضطراب بالا و پايين در هر دو تكليف با پيچيدگي بالا و پايين بود (05/0 > P). تفاوت معني‌داري بين زمان واكنش افراد در شرايط اضطراب بالا و پايين در هر دو تكليف يافت شد كه بر اساس آن با افزايش اضطراب زمان واكنش كاوش افراد افزايش مي‌يافت (05/0 < P). در صورتي كه افزايش معني‌دار تلاش ذهني در شرايط اضطراب بالا، تنها در تكليف با پيچيدگي پايين مشاهده شد. به‌طور كلي، نتايج از فرضيه‌ي كارايي پردازش در اين تحقيق حمايت كردند.

The aim of this study was to examine the effect of competitive anxiety and task complexity on mental effort, probe reaction time and performance in table tennis players. 16 table tennis players were tested using a table tennis tasks with low and high complexity and two levels of anxiety. The test comprised of two decision-making tests in which ball color signified the target to which the ball should be hit. Competitive anxiety was manipulated through current methods such as ranking and prize. Participantsʹ accuracy in hitting targets was taken as a measure of performance effectiveness, while verbal probe reaction time (PRT) and perceived mental effort (RSME) were recorded as measures of efficiency. Data were analyzed using separate factorial repeated-measures ANOVA for each variable in which anxiety (low and high) and complexity (low and high) were within-group factors.The result showed that anxiety had no significant effect on performance effectiveness in both tasks (P > 0.05). There was a significant increase in PRT in both tasks under high versus low anxiety conditions, but this increase in RSME values was founded only in task with low complexity(P < 0.05). In total, the results provide a support for processing efficiency theory.