بررسي ارتباط سطح هموسيستيين سرم با تراكم استخواني در خانم‌هاي يايسه مبتلا به استيوپروز

پيش زمينه و هدف: استيوپروز شايع‌ترين بيماري متابوليك استخوان است كه با كاهش استحكام استخوان مشخص مي‌شود. اين مطالعه به منظور ارزيابي ارتباط سطح هموسيستنين سرم با تراكم استخواني در خانم‌هاي يايسه انجام شد. مواد و روش كار: اين مطالعه به صورت Case Control روي زنان بالاي 50 سال كه از طريق بررسي پرونده در دو گروه بيماران BMI T Score < -2.5 و كنترل 1-? BMI T. Score جاي گرفتند انجام شد. سطح هموسيستيين در هر دو گروه چك و نتايج آزمايشگاه و اطلاعات دموگرافيكي بيماران با نرم افزار SPSS -18 و آزمون‌هاي آماري مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: 200 بيمار وارد مطالعه شدند. نتايج نشان مي‌دهند كه شدت ارتباط بين سن و هموسيتيين و گروه كنترل از نظر آماري معني‌دار نيست (65/0 P=) همچنين در گروه بيماران اين ضريب همبستگي نيز معني‌دار نمي‌باشد (24/0= P). به ازاي يك سال افزايش سن فرد µmol/dl 51/0 به ميزان هموسيستيين اضافه مي‌شود كه از نظر آماري معني‌دار نمي‌باشد (32/0= P) همچنين ميزان اثر بيماري در مقايسه با گروه كنترل معني‌دار بود (001/0= P). ميانگين و انحراف استاندارد هموسيستيين در گروه بيماران به ترتب 5/10 و 43/0 و در گروه كنترل 57/7 و 3/0 ميكرومول در دسي ليتر مي‌باشد كه از نظر آماري معني‌دار بود (001/0P < ) ميانگين و انحراف استاندارد BMD در گروه بيماران به ترتيب 95/2- ±11/0 و در گروه كنترل 128/0±085/0 گرم در سانتي‌متر مربع مي‌باشد. ميانگين و انحراف استاندارد BMI در بيماران به ترتيب 54/0 ± 04/28 و در گروه كنترل 43/0 ± 41/30 بود كه از نظر آماري نيز معني‌دار مي‌باشد (001/0P < ). نتيجه گيري: اين مطالعه نشان داد كه هموسيستيين مي‌تواند به عنوان يك Risk factor براي استيوپروز در زنان سالمند يايسه در نظر گرفته شود.

Background & Aims: Osteoporosis is the most common metabolic bone disease that is characterized by reduced bone strength. This study evaluated the effect of homocysteine in reduction of bone density in postmenopausal women over age 50. Materials & Methods: This case control study was done on women over 50 years by reviewing patients’ bone densitometry reports and were divided into two groups . The BMI T score < -2.5 as case group and 1 - ? BMI T as control one. Two hundred patients whose bone densitometry was done for them in the past five years were enrolled in the study. The level of homocysteine was evaluated in both groups and laboratory results and demographic data of patients were collected in checklists and analyzed with software SPSS. Results: The data analysis indicated that the relationship between age and homocysteine and control groups was not statistically significant (P= 0.65) and also the correlation coefficient was not significant. (P= 0.24) Using linear regression models to assess the relationship between age and homocysteine in the presence of the patient control group results showed that for every one year increase in age 0.51 ?mol/dl is added to the amount of homocysteine, which is not statistically significant (P = 0.32) also compared rates of disease control after removing the effect of age in a linear regression model showed that this effect is significant (P = 0.001). The mean and standard deviation of homocysteine in patients were 10.5, 0.43 and in control group were 7.57 and 0.3 micromole/dL respectively, which was statistically significant. (P ? 0.001) The mean ± standard deviation of BMD in patients group was -2.95 ± 0.11 and in control groups was 0.085 ± 0.128 gr/cm2. The mean ± standard deviation of BMI in patients was 28.04 ± 0.54 and in the control group was 30.41± 0.43, which was statistically significant. (P ? 0.001) Conclusion: This study showed that homocysteine could be considered as a risk factor for osteoporosis in postmenopausal elderly women. Keywords: Bone density, Osteoporosis, Menopause, Homocysteine