مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - مقايسه اثربخشي درمان شناختي رفتاري با روان درماني بين فردي در كاهش افسردگي غيرباليني زنان باردار

چكيده فارسي :

تعداد زيادي از زنان در طول سال هاي زايمان گرفتار تجربه افسردگي مي شوند و اين موضوع بر اسطوره بهزيستي بي قيد و شرط دوران بارداري خط بطلان مي كشد. ميزان شيوع افسردگي دوران بارداري در طول سه ماهه نخست تقريباً 4/7%، در طول سه ماهه دوم 8/12%، و سرانجام در سه ماهه سوم در 12% است. درمان هاي دارويي و غيردارويي مختلفي ارايه شده اند كه در اين ميان مقبوليت كلي داروي ضدافسردگي در بين اين گروه ها پايين است. مطالعات مختلف CBT و IPT را توصيه كرده اند كه در اين پژوهش اثربخشي اين دو روش مقايسه شدند. جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه زنان باردار مراجعه كننده به مركز تحقيقات بهداشت باروري وليعصر (عج) در فاصله ماه هاي فروردين، ارديبهشت و خرداد سال 1392بودند. به منظور انتخاب نمونه، از روش نمونه گيري در دسترس استفاده شد. در مرحله بعد تعداد 24 نفر از اين مجموعه به صورت نمونه گيري در دسترس انتخاب و در دو گروه 12 نفره (گروه CBT و گروه IPT) بصورت تصادفي جايگزين شدند. جهت جمع آوري اطلاعات از پرسشنامه مشخصات دموگرافيك و پرسشنامه افسردگي بك (BDI) استفاده شد. روايي و پايايي اين پرسشنامه در مطالعات متعدد به اثبات رسيده است. از هر دو گروه پيش آزمون (BDI) به عمل آمد و سپس CBT در طي 8 جلسه و IPT در 8 جلسه به صورت هفتگي اجرا شد و نهايتاً پس آزمون گرفته شد. براي تحليل نتايج از آزمون آماري ANCOVA استفاده شد. نتايج نشان داد كه مقدار F محاسبه شده براي تاثير گروه ها (42/14=F) از مقدار F بحراني در سطح معني داري 05/0 بزرگ تر است. بنابراين به خاطر كمتر بودن ميانگين پس آزمون گروه CBT نسبت به گروه IPT مي توان نتيجه گرفت كه قرار گرفتن آزمودني ها در گروه CBT موجب كاهش بيشتر نمره هاي آنها در پس آزمون افسردگي شده است. اين مطالعه و مرور نتايج مطالعات ديگر نشان مي دهد كه در مجموع CBT از IPT براي زنان باردار افسرده بهتر است. باساختار بودن، كوتاه مدت بودن، عيني بودن، انطباق پذيري بالا داشتن با نمونه هاي مختلف درماني و آموزشي، تكليف مدار بودن، و افزايش سهم كنترل فرد بر نوسانات خلقي خود از جمله عواملي هستند كه درمان شناختي رفتاري را به روان درماني بين فردي ترجيح مي دهند .