مقايسه تاثير مصرف عصاره گياه شويد با مفناميك اسيد بر درمان ديسمنوره اوليه

Comparing the effect of Anethum gravolens with mefenamic acid consumption on treatment of primary dysmenorrhea

زمينه و هدف: ديسمنوره اوليه يكي از شايع‌ترين شكايات در زنان مي‌باشد و حداقل 50% زنان در خلال دوره باروري خود آن را تجربه مي كنند. پژوهش حاضر با هدف مقايسه تاثير مصرف عصاره گياه شويد با مفناميك اسيد در درمان ديسمنوره اوليه انجام شده است. روش بررسي: اين كارآزمايي باليني بر 100 دانشجوي مبتلا به ديسمنوره اوليه با شدت متوسط و محصل در دانشگاه هاي ايرانشهر در سال 1389 انجام شد. نمونه گيري به روش دو مرحله اي صورت گرفت و نمونه ها با روش تخصيص تصادفي به دو گروه مفناميك اسيد و عصاره گياه شويد تقسيم شدند. در ابتداي سيكل، براي گروه عصاره شويد، قطره ديل سان 10 قطره هر 8 ساعت در روز و براي گروه ديگر كپسول مفناميك اسيد 250 ميلي گرم هر 6 ساعت در روز بعد از شروع درد، تجويز شد و شدت درد در سيكل قبل از مداخله و سه سيكل (ماه) بعد از مداخله در هر گروه و در دو گروه با يكديگر مقايسه شد. نتايج در نرم افزار SPSS و استفاده از آزمون هاي آماري كاي دو، آناليز واريانس يك طرفه و تي تست در سطح معني داري 05/0 آناليز شدند. يافته ها: ميانگين شدت درد قبل از مداخله در دو گروه معني دار نبود (42/0(P=. بعد از مداخله، در هر سه سيكل در دو گروه مورد بررسي كاهش درد وجود داشته است كه اين كاهش در گروه مفناميك اسيد بيشتر بوده و در سيكل دوم و سوم معني دار بوده است (05/0 > .(P نتيجه گيري: عصاره گياه شويد و مفناميك اسيد بر ديسمنوره موثر بودند. گرچه اين تاثير در گروه مفناميك اسيد بيشتر بود؛ اما با توجه به كمتربودن عوارض داروهاي گياهي و علاقه بيشتر عموم به مصرف آن ها، عصاره شويد جهت درمان ديسمنوره توصيه مي شود.

Background and aims: The primary dysmenorrhea is one of the most common problem that women complaint about and at least 50% of them experience it during the productivity period. The goal of this study was to compare the effect of Dill (Anethum graveolens) with mefenamic acid consumption on treatment of primary dysmenorrhea in students of Iranshahr Universities, 2010. Methods: This study is a clinical trial that conducted on 100 students with moderate severity and primary dysmenorrhea who were educating in Iranshahr Universities. They were randomly divided into two groups (mefenamic acid and Anethum graveolens). In the beginning of the cycle Dillsun was prescribed (10gtt q8hours) for Anethum graveolens. 1 capsul 250mg per 6 hours was prescribed for another group one day after starting the pain. Severity of pain was compared in pre intervention cycle and three cycles post intervention in both 2 groups. Results were analyzed by SPSS through chi square, ANOVA and t-test in 0.5 level of significancy. Results: The mean of dysmenorrhea severity was not significant in pre intervention cycle between two groups (P=0.42), but pain reduction in each three cycles after interventions in both groups was reported. This reduction was more in mefenamic acid group and it was more significant in secondary and tertiary cycles (P < 0.05). Conclusion: Mefenamic acid and Anethum graveolens are effective in dysmenorrhea. Although this affect was more obvious in mefenamic acid group but as Anethum graveolens is an herbal combination, which has less side effects and peopleʹs interest to herbal treatments is considerable, so it is recommended to use it for treatment of primary dysmenorrhea.