بررسي فراواني 1 PAPI- در سويه هاي باليني سودوموناس آيروژينوزا

Study of PAPI-1 Frequency in Clinical Strains of Pseudomonas Aeruginosa

چكيده مقدمه: سودوموناس آيروژينوزا يكي از پاتوژن‌ هاي فرصت ‌طلب بيمارستاني است كه در بيماران سوختگي، تنفسي، افراد مبتلا به بيماري وراثتي فيبروز سيستيك، باكتريمي، سپتي سمي و خيلي از عفونت ‌هاي شايع ديگر دخيل مي باشد. سودوموناس آيروژينوزا داراي دو نوع PAPI حلقوي شامل 1 PAPI- (108kb) و PAPI-2 (11kb) مي ‌باشد. جزيره‌ بزرگ يعني PAPI-1 نقش مهم و كليدي ‌تري در ويرولانس، تكامل و گسترش روند بيماري ‌زايي باكتري دارد و بسياري از آلودگي‌ ها در سلول ناشي از عملكرد اين ژن مي ‌باشد، از جمله مي ‌تواند به عفونت‌ هاي مزمن در افرادي با سيستيك فيبروزيس كمك كند. بررسي فراوانيPAPI-1 در سويه هاي باليني سودوموناس آيروژينوزا هدف اين مطالعه بود. مواد و روش ها: ايزوله ها با روش هاي مرسوم شناسايي شدند و پس از استخراج DNA ژنومي با استفاده از روش واكنش زنجيره پلي مرازي وجود ژن كدكننده PAPI-1 در سويه هاي سودوموناس آيروژينوزا تاييد شد. يافته هاي پژوهش: از ايزوله هاي مورد بررسي، 17 نمونه(41/35 درصد) داراي ژن PAPI-1 بودند. از 29 نمونه بخش ادراري ايلام، 9 نمونه(03/31 درصد) داراي ژن PAPI-1 بودند، و از 19 نمونه‌ بخش سوختگي بيمارستان ميلاد تهران، 8 نمونه(1/42 درصد) داراي ژن PAPI-1 گزارش شدند. اين جزيره‌ بزرگ سودوموناس آيروژينوزا، يعني PAPI-1، تقريباً به نسبت مساوي هر دو بخش عفونت‌ هاي سوختگي و ادراري را داشتند. بحث و نتيجه گيري: نتايج تحقيقات و آزمايشاتي كه در ايران صورت پذيرفت حاكي از اين بود كه جزيره‌ بزرگ سويه PA14 سودوموناس آيروژينوزا يعنيPAPI-1 به دنبال اثبات مطالعات قبلي نقش بسيار گسترده‌اي در عفونت باكتريايي دارد. اين نتايج حضور فعال اين جزيره‌ بزرگ را در پيشرفت بيماري ‌زايي و عفونت باكتريايي سودوموناس آيروژينوزا را نشان مي ‌دهد.

Introduction: Pseudomonas aeruginosa (P.aeruginosa) is one of the opportunistic pathogens in hospital that afflicts patients with burning damages, respiratory diseases, cystic fibrosis, bacterinemia, septicemia and many of other prevalent infections. P.aer-uginosa has two types of cyclic PAPI such as PAPI-1(108 kb) and PAPI-2 (11kb). The big island, namely, PAPI-1 has an important role in virulence, evolution and development of pathogenic process of the bacteria. Many cellular contamination capa-bilities of the bacterium including chronic infections in people with cystic fibrosis are arisen from function of the gene. The aim of this study was to evaluate the frequency of PAPI-1 gene in clinical isolates of P.aeruginosa. Materials & Methods: Clinical isolates of P.aeruginosa were identified by traditional methods. After extraction of genomic DNA, the existence of PAPI-1 coding gene was confirmed by using polymerase chain reaction (PCR). Findings: Of the isolates under study, 17 samples (35.41%) contained PAPI-1gene. Among 29 samples of urinary tract origin, 9 samples (31.03%) contained PAPI-1 gene and from 19 samples of burn injuries, 8 samples (42.1%) contained PAPI-1. This big island of P.aeruginosa, namely, PAPI-1, was equally existed in burning and urinary infection samples. Discussion & Conclusion: Results of the present study indicated that the big island, PAPI-1, in PA14 strain of P.aeruginosa has a very wide role in bacterial infections. These results revealed the active presence of this big island in the development of pathogenicity and bacterial infection capa-bility by P.aeruginosa.