فضا،‌هويت بخشي و توسعه

Space, Identification & Development (Kheirabad and Roknabad Villages)

در مقاله حاضر چهار فرايند شكل گيري هويت در فرايند توسعه فضاهاي كار و زندگي در دو روستاي جنوبي شهر سمنان بر اساس مطالعه ميداني و داده‌هاي مردم نگارانه بررسي شده‌اند. در واقع با توجه به ابعاد تيوريك و دشوار مساله هويت، نقاط ارتباط و اتصال ميان فرد و فضا - كه يكي از جنبه‌هاي مادي شكل‌گيري هويت است- در چهارچوبي تحليلي قرار گرفته است. اين تحقيق با استفاده از روش هرمنوتيكي كه يكي از روش‌هاي تحليل كيفي است با تغيير مفهوم هويت به مفهوم هويت بخشي چهار فرايند تحليلي را در بر داشته است: خوانش بلاغي فضا ، نوشتار فضايي ، جايگيري خود و كرونوتوپ . فرايندهاي مذكور كه باعث فضايي سازي مفهوم هويت مي‌شوند به طور مشخص در دو روستاي جنوبي شهر سمنان با نام‌هاي خيرآباد(خيروژ) و ركن آباد(ركنوژ) بررسي شده‌اند كه در طول زمان‌هاي گذشته تاكنون بعنوان دو رقيب موثر در توسعه فضاهاي كار و زندگي خود نقش داشته‌اند.

This article examines four processes of identity formation in developing of life and occupation opportunities in southern villages of Semnan city. This study relies on field study and ethnographical data. In fact for the significance of theoretical dimension of identity formation, the study of connections and relations between space and individual has been put in analytical framework. The Andreas Glaeser’s spatial hermeneutics analytical model has been applied in qualitative analysis. It emphasizes on transition of identity into identification and encompasses four analytical processes: The tropic reading of space /writing of space/placement of self/chronotop. These processes are made specialization of identity have been examined in Kheirabad & Roknabad villages. These villages have been rivals of each other during the long time.