روش‌هاي نقد آراي ديگر مفسران در تفسير الميزان

The Methods of Criticizing Other Commentatorsʹʹ Views in Al-Mizan Commentary

تفسير الميزان، با استفاده از «تفسير قرآن‌به‌قرآن» و استخراج مقاصد الهي با استناد به آيات همگون، توانسته است مبهمات بسياري از آيات الهي را تبيين ساخته و يكي از بهترين تفاسير را به جهان اسلام تقديم كند. يكي از ويژگي‌هاي برجسته «الميزان»، نقد آراي تفسيري ديگر مفسران است. در اين تحقيق كوشيده‌ايم تا با مطالعه بيش از نيمي از تفسير الميزان، روش‌هاي نقد علّامه طباطبايي را در اين كتاب جست‌وجو كنيم و براي هريك، چند نمونه بياوريم علّامه طباطبايي با معيارهايي چون ناسازگاري با ظاهر آيات، ناهمگوني با صدر و ذيل آيه، استفاده از سياق آيه، بهره‌جويي از قواعد نحوي و بلاغي، واژه‌شناسي، استفاده از تاريخ و نقد مطلق‌انگاري علوم تجربي، نگره‌هاي ديگر مفسران و روايات تفسيري را نقد مي‌كند.

Using a method of "interpreting Quran by Quran" and extracting the divine ideas by citing similar verses, Al-Mizan Commentary has succeed in solving many of the ambiguities of divine verses, thus introducing to the Muslim world one of the best commentaries. One of the prominent features of "Al-Mizan" is that it criticizes other commentatorsʹ interpretive views. Having studied more than half of Al-Mizan Commentary, the author tries to investigate ʹAllamah’s methods of criticism and provide examples of each of them. ʹAllamah Tabatabaii criticizes other commentatorsʹ views and interpretive traditions, using such criteria as incompatibility with the exoteric meanings of verses, lack of logical coherence between the beginning and the end of verses, making use of the context of the verse, using syntactic and rhetoric rules and terminology, referring to history and criticizing the absolutism of experimental sciences.