بررسي تطبيقي تصاوير شاهنامه بايسنغري با ادبيات حماسي شاهنامه

The Compare research between images of “Shahnameh Baysonghori” with epic literature of Shahnameh

ادبيات حماسي و نگارگري ايران از هنرهاي قديم و پوياي ايران زمين بودهاند كه از ديرباز به ياري هم شتافتهاند ، ادبيات حماسي ايران با ظهور نابغهاي به نام فردوسي به نهايت خود رسيده و نمونه كامل حماسه را به تصوير كشيد شاهنامه فردوسي سرشار از صحنههاي اسطورهاي ، تخيلي ، رزمي و در عين حال غنايي و تغزلي است و همچنين بازگو كننده ديدگاه هنرمند ايراني به دنيا و نگاه فرازميني او به هستي است كه تمام اين مفاهيم در اسطورهها و پهلوانان حماسه آفرين شاهنامه ديده ميشوند . نگارگر ايراني نيز با ديدگاه هماهنگ با تفكراتي كه ذكر شد ، حركت كرد و در مكاتبي چون شيراز،تبريز و هرات متبلور شد . نگار گر ايراني جهان را از ديدگاه واقعگرايانه صرف نميبيند چرا كه با آن ديد ديگر تصوير كردن اسطورهها و پهلوانان و اساطير غير ممكن ميشود و در حد يك انسان عادي تنزل پيدا ميكنند. فضا و زمان و مكان و نگارگري ايراني از ديد معمول نيست و اينها همه همراه و هماهنگ با ادبيات حماسي است و اين مفاهيم در هر دو هنر ديده ميشوند . تصاوير شاهنامه بايسنغري از بهترين و كاملترين نگارههاي مكتب هرات است كه در اين رساله با ادبيات حماسي شاهنامه قياس شدهاند و نگرشي است بر اين گونه كارها و بر اينكه چگونه ميتوان از قابليتهاي ادبيات ايراني و به ويژه ادبيات حماسي استفاده كرد و هنرمندان بزرگ و انديشمندان در گذشته چگونه اين مهم را انجام دادهاند.

Iranian miniature and epic are too ancient and dynamic persian arts, that have contributed each other from ancient times. The Iranisn epic developed and reached to its peak through the emerging of a jenius called Ferdowsi. Ferdowsi’s Shahnameh is full of mythical, imaginstive, epic as well as lyric and loving scenes, and is also an indicator of the iranian artist’s point of view towards the world and his ultra impression look the exisetence, and all this concepts are seen in Shahnameh’s myths and heroes. Iranian miniature moved along with the thoughts with well-managed viwe and extremely used in Tabriz and Harat styles. Iranian miniature’s point of view towards the words is not a pure realistic one, because it is from the status to a normal man. In Iranian miniature space, time and place are not usually dealt with but they all come along with epic. All these concepts are seen in both arts. The pictures of Baysonghory’s Shahnameh are among the best and the most completed miniature of Harat styles. In this paper the epic of Shahnameh is compared with the pictures. This Paper has a glance at how we can make use of the potentiality of Iranian literature among them is epic, and how great artists have already fulfilled this important task.