تحول تفكر فراانتزاعي از دوره نوجواني تا بزرگسالي

Development of Post-formal Thinking from Adolescence through Adulthood

هدف اين پژوهش، شناخت روند تحول تفكر فرا انتزاعي از دوره نوجواني تا بزرگسالي در شهر اصفهان بود. 345 شركت‌كننده در چهار گروه سني 15 تا 18 سال (108 نفر)، 19 تا 29 سال (104 نفر)، 30 تا 45 سال (44 نفر) و 46 سال به بالا (51 نفر) به روش نمونه‌برداري خوشه‎اي انتخاب شدند و به سياهه باورهاي پارادايم اجتماعي (SPBI؛ كرامر، كالباف و گلدستون، 1992) پاسخ دادند. يافته‌هاي حاصل از تحليل واريانس نشان دادند اثر گروه بر نمره‎هاي سياهه باورهاي پارادايم اجتماعي معنادار نيست. مقايسه‌‌هاي زوجي فقط بين گرو‌ه‌هاي سني 15 تا 18 سال و 19 تا 29 سال در مرحله تفكر مطلق‌گرا تفاوت معنادار نشان دادند. به طور كلي در مرحله مطلق‌گراي سياهه باورهاي پارادايم اجتماعي روند كاهشي و در دو مرحله نسبي‌گرا و ديالكتيك روندي يكنواخت حاكم بود. نتايج اين پژوهش بر پايه نظريه‌هاي تحول شناختي در دوره بزرگسالي مورد بحث قرار گرفت

This study aimed to examine the developmental trend of post-formal thinking from adolescence through adulthood in Isfahan. The sample consisted of 345 participants in four age groups: 15 to 18 year-olds (n=108), 19 to 29 year-olds (n=142), 30 to 45 year-olds (n=44), and over 46 year-olds (n=51). The participants were selected by cluster sampling answered the Social Paradigm Belief Inventory (SPBI; Kramer, Kahlbaugh and Goldstone, 1992). The results of analysis of variance indicated that there were not significant group effects on SPBI scores. The pair-wise comparisons were significant between 15 to 18 year-olds and 19 to 29 year-olds in absolutistic thinking. Overall, the developmental trend of absolutistic thinking decreased as age increased, and age trends of relativistic thinking and dialectic thinking were constant. The results were discussed based on adult cognitive development theories.