برآورد مقدماتي پايايي و روايي مقياس هاي افسانه پردازي شخصي و خيال پردازي جديد: مقياس‌هايي براي سنجش خودميان بيني در بزرگسالان

Calculation primary reliability and validity personal fable and new imaginary audience scale to evaluate egocentrism among adults

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف برآورد مقدماتي پايايي و روايي مقياس هاي افسانه پردازي شخصي و خيال پردازي جديد:‌ مقياس‌هايي براي سنجش خود ميان بيني در بزرگسالان انجام شده است. روش: در اين مطالعه 308 دانشجوي دانشگاه پيام نور به روش نمونه گيري داوطلبانه انتخاب شدند و از پرسشنامه‌هاي افسانه پردازي شخصي و خيال پردازي (1967) براي سنجش خود ميان بيني و از پرسشنامه‌هاي افسردگي بك (1970) و هيجان خواهي زاكرمن‌(1978) براي تعيين روايي همزمان استفاده شد. داده‌هاي بدست آمده با استفاده از ضريب همبستگي پيرسون، آلفاي كرونباخ، دو نيمه كردن گاتمن و تحليل عاملي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: تحليل داده‌ها نشان داد كه ميان افسانه پردازي شخصي با افسردگي همبستگي معكوس ومعنادار وجود دارد (01/0 < P) ميان افسانه پردازي شخصي با هيجان خواهي همبستگي مستقيم وجود دارد (01/0 < P) وميان خيال پردازي جديد با افسردگي و هيجان خواهي همبستگي مستقيم و معنادار وجود دارد (01/0 < P) كه حاكي از روايي همزمان اين مقياس ها مي باشد. همچنين پايايي مقياس افسانه پردازي شخصي با استفاده از روش آلفاي كرونباخ 78/0 و پايايي مقياس خيال پردازي با استفاده از روش آلفاي كرونباخ 86/0 و پايايي مقياس خيال-پردازي جديد با استفاده از روش دو نيمه كردن گاتمن 75/0 بدست آمد. با استفاده از روش تحليل عامل براي مقياس افسانه پردازي شخصي سه عامل و براي مقياس خيال-پردازي يازده عامل استخراج شد. نتيجه گيري: برآورد مقدماتي نشان داد كه پرسشنامه‌هاي افسانه پردازي شخصي و خيال پردازي جديد به عنوان ابزارهايي پايا و معتبر براي ارزيابي خود ميان بيني در ميان بزرگسالان مي باشند

Introduction: the purpose of this research is the calculation primary reliability and validity personal fable and new imaginary audience scale to evaluate egocentrism among adults. Method: 308 students of payame noor university were sampled by sampling, volunteer They were asked to complete personal fable scale and new imaginary audience scale (1967) in order to evaluate egocentrism. Also, both Beck depression inventory form blend (1970) and zuckerman sensation seeking (1978) were used to determine concurrent validity. Achieved data was analyzed by Piersonʹs conjunction coefficient, cronbach’s Alpha, Guttmann split-half, and factorial analysis. Findings: Analyzing data indicated that there is correlation, indirect and meaningful between personal fable scale with depression (p < 0.01). correlation, direct there is between personal fable with sensation-seeking (p < 0/01) and there is correlation, direct and meaningful between imaginary audience new with depression and sensation-seeking (p < 0/01) that there is aconcurrent validity between scales. moreover, the reliability of personal fable scale is achieved by cronbach’s Alpha 0/78 and the reliability of imaginary audience is achieved by cronbach’s Alpha 0/86 and the reliability of imaginary audience is achieved by Guttmann split-half 0/75, and then, by factorial analysis to personal fable scale was extracted 3 factors and to imaginary audience was extracted 11 factors. Conclusion: calculation primary personal fable scales and new imaginary audience are as reliability and validate tools/means in order to evaluate egocentrism among adults.