بررسي جايگاه پژوهش‌هاي كيفي در روش‌شناسي علوم انساني

An Investigation into the Position of Qualitative Inquiries in the Methodology of Human Sciences

امروزه پژوهشگران براي بررسي پديده‌هاي پيرامون، به انتخاب روش تحقيق مي‌پردازند. در دهه‌هاي اخير رويكرد كمّي در قلمرو پژوهش‌هاي علوم انساني، تسلط زيادي داشته است؛ اما ازآنجايي كه تمام پديده‌هاي علوم انساني به‌ويژه پديده‌هايي كه با رفتار انساني سروكار دارند را نمي‌توان به شيوه كاملاً عيني مشاهده نمود، محققان پژوهش‌هاي كيفي را نيز مورد توجه و بررسي قرار داده و تلفيقي از هر دو روش را تحت عنوان روش تركيبي پيشنهاد مي‌كنند. در اين مقاله سعي شده است به بررسي دو رويكرد پژوهشيِ مطرح در روش‌شناسي علوم انساني پرداخته شود. در اين راستا برخي از دشواري‌هاي پژوهش‌هاي كمّي كه منجر به ناكامي آنها در پژوهش‌هاي علوم انساني شده است، مطرح و مورد بحث و بررسي قرار مي‌گيرد.

Nowadays, researchers make a choice of certain research method to investigate the surrounding phenomena. The quantitative approach has been dominant in inquiries of human sciences in recent decades. However, since all phenomena of human sciences, particularly those related to human behavior, cannot be observed through a completely objective method, the researchers have considered and examined quantitative inquiries and have proposed a method called "synthesis method" which is the combination of these two methods. The present paper tries to investigate two research approaches discussed in the methodology of human sciences. In this regard, it discusses and studies some of the problems and difficulties of quantitative inquiries which lead to their failure in researches conducted in human sciences.