بررسي همبستگي خودكارآمدي و خستگي در مدرسين دانشكده‌هاي پرستاري و مامايي تهران

Correlation between dimensions of self-efficacy and dimensions of fatigue in faculty members in schools of nursing and midwifery of Tehran

سابقه و هدف: مدرسين از اركان اصلي دانشگاه ها و عامل اصلي در تحقق اهداف آموزشي هستند. پژوهش هاي قبلي نشان داده اند كه تدريس از پرتنش ترين مشاغل است. تنش مرتبط با شغل منجر به مشكلات ناتوان كننده‌ي سلامتي مانند خستگي و فرسودگي مي‌شود. خودكارآمدي مي تواند روي خستگي تاثير بگذارد. پژوهش حاضر با هدف تعيين ميزان همبستگي ابعاد خودكارآمدي و ابعاد خستگي در مدرسين دانشكده هاي پرستاري و مامايي تهران انجام گرفت. مواد و روش‌ها: اين پژوهش توصيفي- همبستگي، روي 144 مدرس پرستاري و مامايي، كه به صورت سرشماري انتخاب شده بودند، انجام شد. ابزار مطالعه، پرسشنامه اي سه بخشي شامل اطلاعات جمعيت شناسي، "مقياس حس خودكارآمدي مدرس" و "سياهه نشانه هاي چند بعدي خستگي- فرم كوتاه" بود. روايي ابزار به وسيله‌ي روايي محتوي و روايي همزمان، و پايايي آن با روش آلفاي كرونباخ و آزمون مجدد تعيين گرديد. به منظور تعيين ضريب همبستگي، از ضريب همبستگي پيرسون و يا ضريب همبستگي اسپيرمن استفاده شد. 05/0p < سطح معني‌داري اختلاف‌ها در نظر گرفته شد. يافته‌ها: خودكارآمدي با نوع استخدام، سابقه‌ي تدريس، مورد علاقه بودن دروس تدريسي، متوسط تعداد دانشجويان در كارآموزي و داشتن كار دوم، همبستگي معني‌دار داشت. خستگي، با گروه آموزشي، متوسط واحدهاي تيوري در يك ترم، مورد علاقه بودن دروس تدريسي، متوسط تعداد دانشجويان در كارآموزي و داشتن كار دوم، همبستگي معني‌دار داشت. همچنين بين خودكارآمدي و خستگي، همبستگي معني‌داري با ضريب همبستگي 21- r? وجود داشت. نتيجه‌گيري: همبستگي منفي بين خودكارآمدي و خستگي نشان مي‌دهد كه هر چه خودكارآمدي مدرس بالاتر باشد، خستگي پايين‌تر است. وجود همبستگي بين خودكارآمدي و خستگي نشان مي دهد مدرسيني كه به توانايي خود براي تدريس، اداره كلاس و تعامل با دانشجويان اعتماد دارند، خستگي پايين تري دارند.

Background and Aim: Lecturers are the main factor for achieving the educational goals. Previous researches indicated that teaching is one of the most stressful occupations. Stress related to occupation may result in losing health and fatigue. Self-efficacy may influence the fatigue. The aim of this research was to determine the correlation between dimensions of self-efficacy and dimensions of fatigue between lecturers at nursing and midwifery faculties of Tehran. Materials and Methods: In this descriptive-correlation research total numbers of 144 lecturers of nursing and midwifery were attended. Participants had to fill out the questionnaire including demographic information, "Teacher’s Efficacy Scale"; "Multidimensional Symptoms Fatigue Inventory-Short Form". The validity of questionnaire was analyzed through content validity index and concurrent validity. Cronbachʹs alpha and test-retest method were used to measure the reliability of this study. Results: Findings of research indicated that self-efficacy had significant correlation with different type of recruitment such as, interest in course that they are teaching, average number of students attending at training and having second occupation. Fatigue had meaningful correlation with department, average number of theoretical credits in one semester, interested course that they are teaching, average number of students in clinical area and having second occupation. The correlation between self-efficacy and fatigue were statistically significant (r=21). ‍Conclusion: There were negative correlation between self-efficacy and fatigue. The higher self-efficacy of lecturer the lower fatigue of lecturer. The correlation between self-efficacy and fatigue indicated that lecturers who believed on their ability for teaching, administering class and exchange with students may have lower fatigue.