مقايسه‌ي dynamic hip screw و اكسترنال فيكساسيون در درمان شكستگي اينترتروكانتريك

Treatment of intertrochanteric fractures in elderly high-risk patients: Dynamic hip screw vs. external fixation

سابقه و هدف: با توجه به روند رو به افزايش شكستگي ناحيهي اينترتروكانتريك و استفاده از dynamic hip screw (DHS) به عنوان درمان ارجح براي اين نوع شكستگي‌ها، روش اكسترنال فيكساسيون مي‌تواند نتايج قابل مقايسهاي با اين درمان داشته باشد. علاوه بر اين، چون روش اكسترنال فيكساسيون كمتر تهاجمي است، انتظار ميرود موربيديتي كمتري ايجاد شود. از آنجا كه تا كنون در ايران مطالعه‌اي در اين زمينه انجام نشده، در اين تحقيق، دو روش درماني مذكور در بيماران مسن با شكستگي اينترتروكانتريك مورد مقايسه قرار گرفته است. مواد و روش‌ها: اين تحقيق به روش كارآزمايي باليني انجام شد. بيماران با شكستگي اينترتروكانتريك ناشي از تروما با انرژي پايين، به طور تصادفي به دو گروه تقسيم شدند. در گروه A بيماران به روش DHS و در گروه B به روش اكسترنال فيكساتور درمان شدند. بيماران در دو گروه، از نظر سن و جنس مشابه بودند. نتايج دو گروه با انجام آزمون‌هاي آماري، مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: اين مطالعه، روي 60 بيمار با ميانگين سني 6/5?78 سال در دو گروه 30 نفره انجام شد. فيكساتور به راحتي توسط بيماران پذيرفته شد و هيچ يك از بيماران، مشكل قابل توجهي در هنگام نشستن و يا دراز كشيدن نداشتند. مدت زمان جراحي در گروه A، 10?73 دقيقه و در گروه B، 8?15 دقيقه بود (01/0p < ). 90 درصد از بيماران گروه A، پس از جراحي نياز به انتقال خون داشتند ولي هيچ يك از بيماران گروه B، نياز به تزريق نداشتند (001/0p < ). مدت بستري در گروه A و گروه B به ترتيب 2?4/8 و 5/1?2/2 روز بود (001/0p < ). 30 درصد از بيماران گروه B، عفونت گريد 2 در محل پين داشتند كه همگي با آنتي‌بيوتيك خوراكي درمان شدند. هيچ تفاوتي دركيفيت ريداكشن، تعداد موارد cut out، زخم بستر و Harris Hip Score (HHS) بين دو گروه وجود نداشت. نتيجه‌گيري: اكسترنال فيكساتور، درماني موثر براي شكستگي‌هاي اينترتروكانتريك در افراد مسن با ريسك بالا مي‌باشد. مزاياي اين روش شامل ساده و سريع بودن، خونريزي كم، مواجهه كم با اشعه، فيكساسيون مناسب، كاهش درد، ترخيص زودتر از بيمارستان، هزينه‌ي كمتر و نتايج بهتر آن است. از اين رو، استفاده از اين روش در بيماران مسن با شكستگي اينترتروكانتريك با ريسك بالا، توصيه مي شود.

Background and Aim: Although the use of a dynamic hip screw (DHS) is considered to be the suitable treatment for intertrochanteric fractures, the external fixation device could produce clinical outcomes comparable to the outcomes obtained with conventional treatment. Furthermore, because external fixation is minimally invasive, we expected a lower rate of morbidity. Therefore, we compared the two treatments in a clinical trial of elderly patients with intertrochanteric fracture. Materials and Methods: Participants were included 60 elderly high-risk patients with an age of 78?5.6 years who were treated for intertrochanteric fracture, resulting from a low energy trauma. Patients were randomly divided in two conditions regarding the treatment. In group A, the patients were treated with DHS, while in group B patients were treated with external fixator. Results: The fixator was well accepted and no patient had significant difficulties while sitting or lying. The intraoperative time was 73?10 minutes in group A and 15?8 minutes in group B (p < 0.01). 27 patients of group A needed blood transfusion postoperatively and none in group B (p < 0.001). The duration of hospitalization in group A and group B was 8.4?2 and 2.2?1.5 days, respectively (p < 0.05). 9 of patients in group B had pin-track infection grade 2 that all were treated by oral antibiotics. There were no differences in comorbidities, quality of reduction, screw cut out, bed sore and HHS between the two groups. ‍Conclusion: Treatment with external fixator is an effective treatment for intertrochanteric fractures in elderly high-risk patients. The advantages include quick and simple application, minimal blood loss, less radiation exposure, adequate fixation, pain reduction, and early discharge from hospital, low costs and favorable functional outcomes.