ديدگاه دانشجويان رشته ي كاردرماني درباره اولين ترم آموزش باليني

Occupational Therapy Students’ Experiences of the First Fieldwork Education: A Qualitative Study

زمينه و هدف: آموزش باليني يكي از اجزاي مهم و اساسي از برنامه آموزشي كاردرماني است. با توجه به اهميت نحوه ي شروع و برگزاري اولين كلينيك آموزشي، اين مطالعه در پي بررسي تجربيات دانشجويان كاردرماني در اولين كارآموزي باليني است. روش بررسي: با استفاده از روش نمونه گيري مبتني بر هدف، 14 دانشجوي كاردرماني دانشگاه هاي علوم بهزيستي و علوم پزشكي تهران و شهيد بهشتي كه اولين ترم آموزش باليني را سپري كرده بودند، انتخاب و از آن ها مصاحبه ي نيمه ساختار يافته به عمل آمد. جهت تجزيه و تحليل داده ها از روش آناليز محتواي گرنهايم استفاده شد. يافته ها: با تجزيه و تحليل مصاحبه ها كدهاي اوليه استخراج گرديد. اين كدها در طي فرآيند تجزيه و تحليل به سه مفهوم اصلي شامل: مربي و آموزش باليني، برنامه ي آموزشي و محيط آموزشي تقسيم و مفاهيم فرعي شامل اهميت جلسات ابتدايي، تجربه ارتباط با مربي، نياز به نظارت و فيدبك صحيح، نحوه ي تشكيل پرونده و گزارش نويسي، لكچر به عنوان استراتژي آموزشي، تنوع در ارزيابي عملكرد دانشجو، شكاف بين آموزش نظري و آموزش باليني، مشاهده باليني واحدي كم اثر، نقش برنامه ريزي، پرسنل بعنوان عوامل تاثير گذار و ويژگي هاي مركز و ساختار فيزيكي دسته بندي شدند. نتيجه گيري: يافته هاي اين پژوهش نشان داد كه دانشجويان كاردرماني تجربه خوشايندي از اولين حضور خود در آموزش باليني نداشته و با مشكلاتي روبرو بودند. لذا ضروري به نظر مي رسد مسوولين در برنامه ريزي هاي آموزشي براي رفع اين مشكلات به منظور تحقق بيشتر اهداف آموزش باليني كاردرماني تلاش بيشتري به كار بندند.

Background and Objective: Clinical education is a major component of the occupational therapy curriculum that enables students to experience professional roles in a real environment. This research was conducted to find out student’s experiences in the first fieldwork education Materials and Methods: In this qualitative study, semi-structured interviews were performed with fourteen occupational therapy students which had passed the first semester of clinical education in three departments at Shahid Beheshti and Tehran Medical Sciences Universities and the University of Social Welfare and Rehabilitation Sciences. The interviews were transcribed line by line and were analyzed according to Graneheimʹs content analysis approach. Results: Interviews analyzed and three main themes were identified: educators and clinical education, educational program and educational environment. Subthemes include importance of initial sessions, experience of communicate with trainees, need to supervision and feedback, completing documentation, lecture as educational strategy, variation in student clinical evaluation, gap between theoretical units and clinical education, clinical observation unit as ineffective course, role of planning, settings and its physical structure, and staff as influencing factors. Conclusion: The findings of this study showed that occupational therapy students have experienced problems in their first sessions at educational clinics. Therefore, occupational therapy educational programmers provide further efforts to address these problems. Further studies are also necessary to clarify the experiences of educators, administrators and other factors involved in this field.