عنوان مقاله :
نظريه رخصتهاي شرعي و كاربرد آن درحقوق خانواده
عنوان فرعي :
The Principle of Ease in Islam and Itʹʹs Application in Family Law
پديد آورندگان :
كاظمي ، زهره نويسنده , , نقيبي، سيد ابوالقاسم نويسنده Naqibi, Seyed Abol Ghassem , شاكري گلپايگاني، طوبي نويسنده ,
اطلاعات موجودي :
دوفصلنامه سال 1392 شماره 59
كليدواژه :
حقوق خانواده , رخصت شرعي , قانونگذاري , family law , Islamic legislation , Islamic sects , principle of ease , اسلام , الرخص الشرعيه , حقوق الاسره , المذاهب الاسلاميه , التشريع الاسلامي , مذاهب
چكيده فارسي :
پژوهش حاضر در پرتو آيات قرآن كريم با تبيين اصل تسهيل به عنوان اصل بنيادين حاكم بر قانونگذاري اسلامي، جايگاه اصل مزبور را به عنوان روش قانونگذاري اسلامي كه مبتني بر تيسير و تسهيلگرايي توام با لحاظ نمودن عنصر مصلحت است، ترسيم مينمايد، و به ارايه طرح و الگوي مشخص و عملي قانونگذاري در حوزه خانواده در جهت اصلاح و انطباق قوانين خانواده بر اساس تسهيل ميپردازد. از اين رو پس از تبيين مفهوم فقهي رخصتهاي شرعي، پيشينه اخذ رخصتهاي شرعي به عنوان مبناي قانونگذاري را در كشورهاي اسلامي مرور ميكند و با اشاره به مبناي قانونگذاري در ايران از زمان مشروطه تا كنون و تعارض ميان روش قانونگذاري موجود با اصول اوليه اعتقادي اماميه در بحث تقليد و جايگاه رخصتهاي شرعي در وضع قوانين و مقررات خانواده در ايران نتيجه ميگيرد كه هر چند قانونگذار خانواده در وضع قوانين مبناي مشخصي ندارد، در مواري به منظور دفع عسر و حرج به رخصتهاي شرعي دست يازيده است، در نظر گرفتن مصلحت در واگذاري حضانت كودك به والد واجد صلاحيت، صدور مجوز نكاح بالغه رشيده در موضع عضل پدر، و به رسميت شناختن طلاق قضايي از آن جمله است.
چكيده لاتين :
In the light of the Holy Quran the present article attempts at explaining the principle of ease as a fundamental element which governs Islamic legislation and itʹs place as a method which is based on the element of ease and common goodness in Islamic legislation. It also presents a practical pattern of legislation in the domain of family to modify the family law on the basis of ease which is in consistent with sharia law. Hence after explaining the jurisprudential concept of Islamic ease, itʹs back ground, as the base of legislation in Islamic countries is reviewed as well. With reference to the basic principle of legislation in Iran since the time of constitutional government up to now and the controversies between the present legislation with the basic principle of Imamieh belief and the position of principle of ease in legislating Iranʹs family law, we can tell that although legislature has not taken into account a clear principle in legislating family law, still in some cases in order to prevent hardship and malicious damage, certain rules are observed.
Laws regarding giving custody to legally qualified parents and marriage license issued to a mature girl without her fatherʹs consent and officially recognizing the court of judgment on divorce are examples of this case
چكيده عربي :
تتطرق هذه المقاله في ضو آيات القرآن الكريم بتبيين اصل التسهيل بصفته الاصل الاساس المسيطر علي التشريع الاسلامي ويرسم مكانته كمنهج مبتن علي التيسير والتسهيل ملازما لعنصر المصلحه في التشريع. كما تقدم نموذجا محددا صالحا للتطبيق في اطار القانون، و في رحاب الاسره بهدف اصلاح قوانينها وتطبيق هذه القوانين علي اصل التسهيل المنسجمه مع ذات الشريعه الاسلاميه.
و علي هذا الاساس تهتم بمراجعه خلفيات اصدار الرخص الشرعيه بصفتها اساس التشريع في الدول الاسلاميه و ذلك بعد شرح المفهوم الفقهي لهذه الرخص.
و من خلال الاشاره الي مبادي التشريع في ايران منذ الثوره الدستوريه الي الآن، و الي مخالفه مناهج التشريع الموجوده الاصول العقايديه للاماميه في موضوع التقليد، وبعد تبيين الرخص الشرعيه في سن القوانين الخاصه بالنظام الاسري في ايران، فانه علي الرغم من اتضاح عدم استناد شارع قوانين الاسره باصول محدده في سن القوانين، فان التمسك بالرخص الشرعيه بعض الاحيان يهدف الي دفع العسر و الحرج.
حيث نجد منها اعتبار عنصر المصلحه في احاله حضانه الطفل الي الوالد الكفو، و اصدار تراخيص النكاح للبالغه الرشيده عند عضل الوالد والاعتراف بالطلاق القضايي.
عنوان نشريه :
فقه و حقوق خانواده
عنوان نشريه :
فقه و حقوق خانواده
اطلاعات موجودي :
دوفصلنامه با شماره پیاپی 59 سال 1392
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان