بررسي ارتباط بين پلي‌مورفيسم 17373080rs ژن LXRB با چاقي و فنوتيپ‌هاي مرتبط با آن در جمعيت ايراني

Association of LXRB rs17373080 Polymorphism with Obesity and Obesity-Related Phenotypes in an Iranian population

مقدمه: ژن LXRB كه نقش اساسي در سوخت و ساز قند و چربي برعهده دارد، در يك ناحيه‌ي كروموزومي حساس به چاقي قرار گرفته و تغييرات ژنتيكي در آن مي‌تواند با بروز چاقي مرتبط باشد. هدف پژوهش حاضر، بررسي ارتباط واريانت 17373080rs ژن ياد شده با بروز چاقي و فنوتيپ‌هاي مرتبط با آن بود. مواد و روش‌ها: در مطالعه‌ي مورد ـ شاهدي حاضر تعداد 435 نفر متشكل از 160 نفر چاق، 201 نفر اضافه وزن و 74 نفر با وزن طبيعي به طور تصادفي از جمعيت شهر مشهد انتخاب شدند. متغيرهاي تن‌سنجي و بيوشيميايي افراد اندازه‌گيري و ژنوتيپ پلي‌مورفيسم مورد نظر به روشTaqMan real time PCR تعيين گرديد. يافته‌ها: فراواني اللي و توزيع ژنوتيپي ارتباط معني‌داري با چاقي و فنوتيپ‌هاي مرتبط با آن، حتي بعد از تعديل اثر مداخله‌گرهاي سن و جنس، نشان ندادند. نسبت شانس و فاصله اطمينان 95 درصدي به دست آمده از رگرسيون لجستيك در حالت غالب براي چاقي عبارت بود از: (57/1-46/0)85/0 براي ژنوتيپ CG و (69/2-48/0)14/1% براي ژنوتيپ GG در مقايسه با ژنوتيپ CC به عنوان مرجع. فراواني الل‌هاي ژن LXRB در جمعيت مورد مطالعه و نيز سه گروه نمايه‌ي توده‌ي بدن از قانون هاردي ـ واينبرگ تبعيت نمود. نتيجه‌گيري: اين پژوهش هيچ ارتباطي بين واريانت 17373080rs ژن LXRB با ريسك ابتلا به چاقي در جمعيت ايراني نشان نداد، بنابراين پيشنهاد مي‌شود اين پلي‌مورفيسم سهم مهمي در بروز چاقي ندارد و در جمعيت‌هاي مختلف اثرات متفاوتي نشان مي‌دهد.

Introduction: Liver X receptor Beta (NR1H3) has a pivotal role in carbohydrate and lipid metabolism and is located in an obesity susceptibility region, and genetic variations in it may play a role in etiology of human obesity. This study aims to assess the association of the LXRB rs17373080 polymorphism with obesity and related traits. Materials and Methods: A total of 435 unrelated subjects, including 160 obese, 201 overweight and 74 controls randomly selected from Mashhad city, were enrolled in the present case-control study. The anthropometric and biochemical parameters were measured and DNA samples were genotyped by the TaqMan assay. Results: Allelic and genotypic frequencies showed no significant associations with obesity and related traits, even after age and gender adjustment. By logistic regression using a dominant model, the odds ratios for the obesity were: 0.85 (0.46-1.57) for genotype CG and 1.14 (0.48-2.69) for genotype GG, compared with the genotype CC as a reference. The allelic frequency of the LXRB gene variant in whole population and also in three BMI groups was in the Hardy-Weinberg equilibrium. Conclusions: This study revealed no association between LXRB rs17373080 polymorphism and the risk of obesity in an Iranian population, suggesting this SNP is not a major contributor to risk of obesity.