تاثير روش درماني آواز آهنگين بر فركانس پايه و شدت گفتار كودكان اوتيستيك فارسي‏زبان

The effectiveness of melodic intonation therapy on fundamental frequency and intensity in Persian autistic children’s speech

زمينه و هدف: اوتيسم، يكي از بيماري‏هاي طيف اختلال نافذ رشد است كه شامل نقايص متعدد گفتاري از جمله مشكلات نوايي و كاربردشناختي مي‏باشد. روش گفتاردرماني آواز آهنگين با اقتباس از مدل Albert و همكاران در سال 1973، روش توانبخشي گفتار براساس عناصر نوايي زبان است. هدف اين پژوهش بررسي تاثير اين روش بر نواي گفتار كودكان اوتيستيك فارسي‏زبان است. روش‏ بررسي: ابتدا يك مدل كاربردي و آسان توسط محققان براي آواز آهنگين براساس زبان فارسي، طراحي و پس از مطالعه آزمايشي يك ماهه موفقيت‏آميز روي يك پسر اوتيستيك ده ساله، ‏تعداد 13 كودك اوتيستيك پسر 10-7 ساله فارسي‏زبان از مركز اوتيسم اصفهان انتخاب شدند. اطلاعات زمينه‏اي توسط پرسش‏نامه از والدين ‏گردآوري شد و براي ارزيابي، شاخص‏هاي آكوستيكي شدت و فركانس ‏پايه واكه‏هاي گفتار و جملات خبري و پرسشي، با استفاده از نرم‏افزار آواشناسي Praat 5.3 مورد بررسي قرار گرفتند. همه شاخص‏ها دو بار در پيش‏آزمون و ‏پس‏آزمون، بعد از اجراي 48 جلسه آواز آهنگين به‏مدت چهار ماه بررسي شدند. سپس داده‏ها با نرم‏افزار SPSS مورد تحليل آماري قرار گرفتند. يافته‏ها: شدت صوت در جملات خبري و پرسشي و همه واكه‏هاي فارسي پس از اجراي روش آواز آهنگين به‏صورت معني‏داري افزايش يافت. فركانس پايه در جملات خبري و پرسشي و همه واكه‏هاي فارسي به‏جز /?/ و /a/ به‏صورت معني‏داري افزايش يافت(p < 0/05). نتيجه‏گيري: نتايج تحقيقات قبلي مبني بر اختلالات نواي گفتار در كودكان اوتيستيك در اين پژوهش نيز به اثبات رسيد و ضمناً تاثير مثبت روش آواز آهنگين بر مشخصات نوايي آواهاي گفتاري و آهنگ جملات كودكان اوتيستيك مشخص شد.

Background and Aim: Autism is a pervasive developmental disorder with several speech disorders such as prosodic and pragmatic impairments. Melodic intonation therapy (MIT) based on Albert et al. model (1973) is a rehabilitation method, developed on prosodic features. The aim of this study was to investigate the effects of MIT on Persian autistic children’s prosody. Methods: An easy version of MIT, adopted for Persian language was designed by researchers. Then, after a successful pilot study on a 10-years-old boy for one month, 13 subjects were selected for the main study. All the subjects were autistic, male, right-handed, 7-10-years-old Persian children studied for 48 sessions (16 weeks). Background information gathered from the parents by a questionnaire. As pre- and post-test, some assessments about children’s fundamental frequency (F?) and intensity of the Persian vowel sounds and declarative and interrogative sentences were accomplished. The data analysis was done using Praat and SPSS softwares. Results: There was a statistically significant increase in acoustic features, such as intensity, and fundamental frequency of declarative and interrogative sentences; also all six vowels of Persian, excluding /â/ and /?/ (p < 0.05 for all). Conclusion: The widely reported unusual prosody in autistic children was quantified by this study, too. In addition, there was convincing evidence of the positive effects of melodic intonation therapy on acoustic features in Persian autistic children.