تاثير تحريك جريان مستقيم الكتريكي از روي جمجمه در بيماران مبتلا به اختلال زبان‏پريشي ناروان

Effects of transcranial direct current stimulation in patients with non-fluent aphasia disorder

زمينه و هدف: زبان‏پريشي يك نشانه رايج بعد از سكته نيمكره چپ است. اين افراد اغلب بهبودي ناكاملي را علي‏رغم گفتاردرماني فشرده تجربه مي‏كنند. تحريك مستقيم الكتريكي مغز روشي براي تحريك نواحي مختلف مغز در بيماران نورولوژيك و روانپزشكي است. هدف از اين مطالعه، بررسي تاثير اين نوع تحريك بر بهبودي توانايي ناميدن، حافظه فعال و بهره زبان‏پريشي در بيماران زبان‏پريش ناروان و دوام اثرات آن بود. روش بررسي: در اين مطالعه مداخله‏اي 10 بيمار زبان‏پريش ناروان متعاقب سكته انتخاب شدند. امتياز هاي بهره زبان‏پريشي، ناميدن تصاوير و حافظه فعال آنها در چهار نوبت زماني قبل و بعد از درمان ساختگي، بعد از درمان و دو ماه پس از درمان مورد مقايسه قرار گرفت. هر بيمار 10 جلسه تحريك الكتريكي ساختگي به‏مدت 20 دقيقه و 10 جلسه تحريك آندي و كاتدي با 2 ميلي‏آمپر، 20 دقيقه در قشر پيش‏پيشاني پشتي طرفي دريافت كرد. تحليل داده‏ها با استفاده از آزمون آماري آناليز واريانس با اندازه‏گيري‏هاي مكرر و آزمون ناپارامتريك فريدمن صورت پذيرفت. يافته‏ها: امتياز آزمون‏هاي ناميدن و حافظه فعال در بيماران زبان‏پريش ناروان بلافاصله بعد از درمان(p < 0/05) و دو ماه بعد از درمان(p < 0/05) در مقايسه با تحريك الكتريكي ساختگي به‏طور معني‏داري افزايش پيدا كرد، اما در بهره زبان‏پريشي بهبودي معني‏داري مشاهده نشد. نتيجه‏گيري: به نظر مي‏رسد تحريك الكتريكي مستقيم از روي جمجمه باعث بهبودي پايداري در توانايي ناميدن و حافظه فعال بيماران زبان‏پريش ناروان مي‏شود و مي‏تواند در برنامه توانبخشي اين بيماران مورد استفاده قرار گيرد.

Background and Aim: Aphasia, after stroke in the left hemisphere, is a common symptom. These patients often experience incomplete recovery despite intensive speech therapy. Direct electrical stimulation of the brain is a technique to stimulate the brain in patients with neurological and psychiatric diseases. The aim of this study was to investigate the effects of this stimulation on recovery of naming ability, working memory, and aphasia quotient and the lasting duration in patients with non-fluent aphasia. Methods: In this interventional study, 10 patients with after-stroke non-fluent aphasia were enrolled. Their aphasia quotient, working memory and naming ability scores were compared before and after sham and real treatments and two months after the real treatment. 10 sessions of 20-minutes sham electrical stimulation and 10 sessions of 20-minutes anodic and cathodic stimulation (2 mA) at the dorsal lateral perifrontal cortex was done for each patient. Data were analyzed using repeated-measures ANOVA and Friedman nonparametric tests. Results: The ability of naming and working memory scores were increased significantly after treatment and two months after it compared with before study and after sham treatment (p < 0.05 for all). There was no significant improvement in aphasia quotient. Conclusion: The transcranial direct current stimulation can sustain improvement in naming function and working memory in patients with non-fluent aphasia. It can be used in the rehabilitation program of these patients.