شيوع ضعف تقارب در جمعيت دانشجويي دانشكده توانبخشي دانشگاه علوم پزشكي ايران

Prevalence of Convergence Insufficiency in a Population of University Students

چكيده ها زبان چكيده حذف 168743 هدف: ضعف تقارب يكي از اختلالات مهم ديد دو چشمي است. با توجه به در دسترس نبودن گزارشي از شيوع اختلال ضعف تقارب در بين مطالعات داخلي، هدف از اين مطالعه بررسي شيوع اين اختلال در ميان دانشجويان سنين 18 تا 30 سال دانشكده توانبخشي دانشگاه علوم پزشكي ايران مي باشد. روش بررسي: تعداد160نفر از دانشجويان دانشكده توانبخشي دانشگاه علوم پزشكي ايران با دامنه سني 18 تا 30 سال(21/7±2/8) از لحاظ ابتلا به ضعف تقارب ارزيابي شدند. معيارهاي ورود (نداشتن عينك و يا استفاده از عينك و لنز تماسي خود حداقل به مدت يك ماه، حدت بينايي 20/30 يا بهتر در هر چشم با يا بدون تصحيح عيب انكساري، عيوب انكساري اسفريك تصحيح نشده بين 0/5- تا 1+ ديوپتر، آستيگماتيسم در هر چشم كمتر از 1 ديوپتر، آنيزومتروپي كمتر از 1 ديوپتر و عدم وجود انحراف آشكار). افراد با دارا بودن شرايطي شامل نقطه ي نزديك تقارب10 سانتي متر و دورتر، اگزوفورياي نزديك حداقل 4 پريزم بيشتر نسبت به دور، دامنه ي فيوژني مثبت ناكافي در نزديك طبق معيار شرد(Sheard)، دامنه تطابقي تك چشمي نرمال با توجه به فرمول هافشتتر(Hofstetter) به عنوان مبتلايان به ضعف تقارب در نظر گرفته شدند. سپس بر اساس داده هاي به دست آمده شيوع ضعف تقارب محاسبه گرديد. يافته ها: 10 درصد از افراد بدون در نظر گرفتن دامنه تطابقي، اختلال ضعف تقارب را نشان دادند. از بين آنها 25 درصد دامنه تطابق كمتر از حد نرمال داشتند. در واقع 7/5 درصد افراد مبتلا به ضعف تقارب و 2/5 درصد مبتلا به ضعف تقارب كاذب بودند. نتيجه گيري: مطالعه ي حاضر نشان دهنده ي شيوع قابل توجه ضعف تقارب در ميان دانشجويان است، كه با توجه به علايم آزاردهنده ي آن به هنگام فعاليت هايي نظير مطالعه و كار با كامپيوتر و نيز نياز اجتناب ناپذير دانشجويان به اين فعاليت ها، غربالگري و درمان جهت اين اختلال ضروري به نظر مي رسد.

Purpose: Convergence insufficiency (CI) is one of the most important binocular vision disorders. Because there is no previous report on CI prevalence in an Iranian population, the purpose of this study is to estimate the frequency of CI in a population of 18 to 30 years old university students in the rehabilitation faculty of Iran University of Medical Sciences. Methods: 160 students aged 18 to 30 years (mean± SD = 21.7 ± 2.8 age) that had no glasses or had worn glasses or contact lenses? 1 month with corrected or uncorrected visual acuity of 20/30 or better in both eyes and uncorrected refractive error less than or equal to -0.5 D to +1.00 D, or ? 1.00 D astigmatism in either eye or ? 1.00 D anisometropia and no strabismus, were enrolled to evaluate the presence of CI. Individuals with following clinical signs were considered as a CI patient: near point of convergence (NPC) of ? 10 cm, exophoria at near ?4? more than far measurements, insufficient fusional convergence amplitude according to sheard criterion, normal amplitude of accommodation according to Hofstetter formula (minimum age appropriate amplitude of accommodation= 15- 0.25× age in years ) . The prevalence of CI was calculated based on the abovementioned data. Results: Regardless of accommodative condition, 10% of the study population showed CI disorder. 25% of this population showed lower amplitudes of accommodation compared to the normal accommodative values. Indeed, 7.5 % were CI and 2.5 % were pseudo CI. Conclusion: The results of the present study demonstrated a high frequency of CI in population of university students. Because of the symptoms of CI during near work activities such as reading and using computer, screening and applying appropriate treatments seem to be essential.