ادراك كاركنان نظامي از عدالت سازماني

The Understanding of Military Personnel of Organizational Justice

اين نوشتار درصدد بررسي ديدگاههاي پاسخگويان در يك سازمان نظامي دربارهي عدالت و مقايسه‌ي ادراك آنها با نظريههاي مورد اعتنا در اين زمينه است. به اين منظور، پس از بررسي و تعيين ديدگاههاي مختلف راجع به عدالت و بيان سه ديدگاه كلي و متفاوت در اين زمينه؛ يعني، ديدگاه مبتني بر اصل شايستگي، اصل نياز و نظريه‌ي تركيبي، در يك تحقيق تجربي به مقايسهي اين ديدگاهها با نظر افراد، از طريق پرسشنامه و در بين كاركنان نظامي، به تعداد 440 نفر اقدام شد. يافتههاي تحقيق، نشان ميدهد كه ادراك نظاميان از عدالت با توافق تقريباً هموزن و هم‌سان با گويههاي مربوط به اصلهاي «شايستگي» و «نياز» (با نسبت 4.73 و 4.51 برابري موافقان به مخالفان)، بيشتراز آنكه تنها يك اصل را مبناي عدالت بداند، با نظريهي تركيبي عدالت (تركيب شايستگي و نياز) همخواني دارد. اين يافته، ميتواند در راستاي تقويت و گسترش «نظريهي تركيبي عدالت» ارزيابي و مورد توجه قرار گيرد.

This research is intended to assess the viewpoints of the respondents in a military organization to questions about justice, and to compare their understanding with considerable related theories. Hence, having reviewed the viewpoints about justice and three general different approaches, including principle of competence, principle of need, and the compound theory, an experimental research was conducted to compare them with the views of people. Data was collected through questionnaires which were distributed among 440 people. The results indicated that understanding of military personnel of justice was almost correlated and consistent with the questions related to competence and need (ratio of agree to disagree = 4.73 and 4.51). The results indicated that a single principle was not regarded as a basis for justice; rather, the compound theory was more relevant. Findings of this research can be helpful in the development of compound theory of justice.