اعتماد به سرپرست ميانجي بين تعهد سازماني و تعهد به تغيير

Trust in Supervisor Mediator between Organizational Commitment and Commitment to Change

اعتماد به عنوان متغيري اساسي در تاثير بر اثربخشي سازماني شناخته شده است كه به عنوان سطح اعتمادي است كه كاركنان نسبت به مديران دارند. براي ساخت يك ابزار موثر بين تعهد سازماني و تعهد به تغيير سازماني به نظر مي‏رسد اعتماد به سرپرست نقش اساسي دارد. در پژوهش حاضر كه بين 225 نفر از كاركنان شركت توزيع برق شمال اصفهان انجام شده است؛ از پرسشنامه تعهد سازماني بالفور و وكسلر (1996) ، تعهد به تغيير سازماني (براتي و عريضي، 1391) و اعتماد به سرپرست مك آلستر (1995) استفاده شده است. يافته‏هاي پژوهش نشان داد كه بين تعهد سازماني و تعهد به تغيير رابطه غير مستقيم و مستقيم وجود دارد و تحليل بوت استراب نشان داد كه اين رابطه از طريق ميانجي اعتماد به سرپرست ايجاد مي‏شود. بعد مبادله‏اي دو مقياس تعهد سازماني و تعهد به تغيير به ميانجي مولفه شناختي اعتماد، بعد همانند سازي با ميانجي مولفه عاطفي اعتماد و بعد پيوستگي با ميانجي مولفه‏هاي شناختي و عاطفي مي‏باشد. نتيجه‏گيري: به مديران و سازمان‏ها توصيه مي‏شود چنانچه به دنبال ايجاد تعهد سازماني و به دنبال آن تعهد به تغيير مي‏باشند بايد در سعي ايجاد اعتماد در زيردستان نمايند.

Introduction: Trust is considered as an essential variable affecting organizational effectiveness which is known as trust level that employees have in their managers. It appears as if trust in supervisor has an essential role in making an effective means between organizational commitment and commitment to organizational change. Methodology: in the current research that was conducted on 225 employees of Electricity Distribution Company of north Isfahan, organizational commitment questionnaire of Baulfour and Wechsler (1996), commitment to organizational change questionnaire of Barati and Oreyzi (2012), and trust in supervisor questionnaire of MCAllister (1995) was used. Findings: results of the research showed that there existed direct and indirect relationship between organizational commitment (OC) and commitment to change (CTC) and bootstrap analysis showed that this relationship is established through mediating role of trust in supervisor (TIS). Exchange dimension of OC and CTC was mediated by cognitive dimension of trust, identification dimension was mediated by affective component of trust and affiliation dimension was mediated by cognitive and affective components. Conclusion: it is suggested to managers and organizations to try to create trust in subordinates if they want to create organizational commitment and commitment to change.