بررسي تطبيقي شخصيت، زندگي، احوال واقوال ابراهيم ادهم وبودا

Comparative study of personality, life and maxims of Buddha and Ibrahim Adham

از ديرباز، بودا و ابراهيم ادهم؛ دو شخصيت موثر در تفكرات عرفاني دو قوم هند و ايراني مطرح هستند. بودا متولد شمال هند است و با پايان دادن به دوران رياضت خود، راهي را انتخاب كرد كه بعدها، آن را «راه ميانه» ناميد. ابراهيمبن ادهم نيز از قبيلهاي منسوب به بكربن وايل در بلخ است كه عمل قهرمانانه او در ترك تعلّقات دنيايي و روي آوردن ايشان به زهد و فقر و عالم درون، از او چهرهاي محبوب و متفاوت با ديگر صوفيان ساخت. شباهتهاي موجود درخصوص نحوه تحول و زندگي عرفاني اين دو در طول ايام، باور افراد را به اين نكته نزديك ساخته است كه ابراهيم، بوداي عرفان اسلامي است. لذا در اين مقاله بر آن شدهايم كه ضمن بررسي كامل زندگي اين دو عارف، شباهتها، تفاوتها و ويژگيهاي خاص آنها را از متون معتبر استخراج نموده و در پايان به اين نكته دست يابيم كه نشانههاي موجود در شخصيت و زندگي آنها، بيانگر تفاوت آنهاست، نه يكي بودنشان.

Traditionally, Buddha and Ibrahim Adham have been considered two effective characters in mystical thoughts of Iranians and Indians. Buddha was born in North India and selected a rule of life later called the Middle Way once he was finished with sheer austerity. Ibrahim is also attributed to the Bakr Ibn Vaael trible settling in Balkh. His heroic act of leaving worldly attachments and resorting to destitution and piety made him a popular and distinguished figure compared to other Sufis. Similarities in spiritual vicissitude and life style have made people subscribe to the view that Ibrahim is an Islamic Buddha. Thus, this paper is aimed to carry out a complete review of these two mystic’s life in addition to their similarities, differences and distinguishing features sited in reliable texts. Finally, we came to this conclusion that specific signs in their characters and life imply their differences not similarities.