بررسي نيازهاي خانواده بيماران بستري در بخش‌هاي مراقبت ويژه

Health Literacy among Adults in Isfahan, Iran

بحران ايجاد شده به دنبال بستري شدن يك عضو خانواده در بخش ويژه، موجب ايجاد نيازهاي جديدي در اعضاي خانواده مي‌گردد. در صورت برآورده نشدن اين نيازها، استرس و اضطراب زيادي در اعضا ايجاد و باعث كاهش توانايي آن‌ها در تطابق با بحران مي‌شود. هدف از اين مطالعه، بررسي نيازهاي خانواده‌هاي بيماران بستري در بخش مراقبت‌هاي ويژه بود. اين مطالعه از نوع مروري بود و براي انجام آن، مطالعات مرتبط با زبان‌هاي فارسي و انگليسي در پايگاه‌هاي علمي Sience direct، Pubmed، Scopus، Willy، Ovid و Springer جستجو و بررسي شدند. معيار ورود، شامل مطالعات توصيفي و كيفي بود و معيار خروج، شامل مطالعاتي بود كه گروه هدف آن‌ها، خانواده بيماران اطفال و يا نوزادان در بخش‌هاي ويژه بود و مطالعاتي كه در ساير بخش‌هاي ويژه، غير از Intensive care unit (ICU)، انجام شده بودند. از 96 مطالعه يافت شده، 81 مورد حذف و 15 مطالعه انتخاب و بررسي شد. مهم‌ترين نياز خانواده‌ها، نياز اطلاعاتي به منظور كسب اطلاعات در مورد وضعيت بيمار و نوع درمان‌هاي استفاده شده براي وي بود تا از اين طريق، از انجام بهترين مراقبت براي بيمارشان مطمين شوند. نياز رده مراقبت نيز در اكثر مطالعات در رده سوم اهميت قرار داشت و مطالعات اندكي كه آن را در رده دوم اهميت قرار داده بودند، هدف خانواده‌ها از ملاقات بيمارشان را حمايت از بيمار خود و اطمينان از بهترين مراقبت در مورد وي بيان كرده بودند. نيازهاي رده راحتي و حمايت نيز در پايين‌ترين درجه اهميت مطرح شده بودند. نيازهاي خانواده بيماران بخش ويژه، به ترتيب اهميت شامل اطلاعات، اطمينان، مجاورت، حمايت و راحتي هستند. اگر چه هدف خانواده‌ها از دريافت اطلاعات، كسب اطمينان از اين موضوع است كه بيمارشان بهترين مراقبت ممكن را دريافت مي‌كند، اما اطمينان پرستار از ارايه بهترين مراقبت براي بيمار كافي نيست و پرستاران بايد در موقعيت‌هاي كليدي جهت كمك به خانواده‌هاي بيماران بخش‌هاي مراقبت ويژه و رفع نيازهاي آن‌ها بكوشند و با برقراري ارتباط صحيح با آن‌ها، اطلاعات درست در مورد وضعيت بيمار و نحوه درمان به آن‌ها بدهند و آن‌ها را از بهترين مراقبت در مورد بيمارشان مطمين نمايند. در واقع، بيمار و خانواده وي يك واحد محسوب مي‌شوند و براي دريافت مراقبت، نبايد خانواده بيمار مورد غفلت واقع شود.

Accessing to health information, getting informed about the health and illness issues is an important factor for health status. It is expected that having a good health requires using this type of information. Having such active role in patient and healthy population needs higher level of health literacy. This study measured health literacy of adults in Isfahan, Iran using Persian standardized version of newest vital sign (NVS) and short version of test of functional health literacy assessment (S-TOFHLA). In a cross-sectional study, 525 adults (over 18 years) were enrolled in Isfahan. The data collection was done by NVS and S-TOFHLA questionnaires which translated into Persian and were standardized. The mean age of the study subjects was 33.6 ± 12.5 years. According to S-TOFHLA, 46.5% of adults had adequate health literacy, 38% had borderline literacy and 15.5% had inadequate health literacy. With NVS, 25.5% of study subjects had inadequate health literacy, 36% had borderline literacy and 38.5% had adequate health literacy. The association between the results of the two questionnaires by the Pearson correlation test r that this questionnaires were correlate (r = 0.72; P < 0.001). In this study, there was a statistically significant association between the educational level, age, gender, economical status and health literacy status. Inadequate health literate was more likely to be older, less educated, woman and low income. The results showed that the Persian version of the S-TOFHLA in adults and the NVS for use in the Persian adult population had adequate efficiency and reliability to be used. In the other hand, results of this study showed a wide range of adult in Isfahan had inadequate and marginal health literacy. This suggested the need for greater attention to the issue of health literacy on health promotion programs.