بررسي ارتباط بين سلامت ‌معنوي با استرس، اضطراب و برخي متغيرهاي جمعيت‌شناختي زنان مبتلا به سرطان‌ سينه مراجعه كننده به مركز درماني تخصصي سرطان اصفهان

The Relationship between Spiritual Wellbeing with Stress, Anxiety, and Some Demographic Variables in Women with Breast Cancer Referring to the Specialized Cancer Treatment Center in Isfahan, Iran

مقدمه: استرس و اضطراب از جمله اختلالات شايع و تاثيرگذار بر فرايند درمان در مبتلايان به سرطان‌ سيـنه مي‌باشد. وجود ارتباطات پارادوكس‌گونه بين سلامت‌ معنوي با استرس و اضطراب در مبتلايان به سرطان از جمله سرطان ‌سينه در مطالعات خارجي و كمبود مطالعات مشابه در داخل كشور، محققين را بر آن داشت تا مطالعه‌اي را با هدف، ارتباط‌ بين سلامت‌ معنوي‌ با استرس، اضطراب و برخي متغيرهاي جمعيت‌شناختي زنان مبتلا به سرطان سينه مراجعه ‌كننده به مركز درماني‌ تخصصي ‌سرطان ‌اصفهان در سال 1390 طراحي و اجرا نمايند‌. روش‌ها: مطالعه حاضر از نوع توصيفي- همبستگي بود كه به شكل مقطعي اجرا گرديد. نمونه‌هاي مورد پژوهش در اين مطالعه متشكل از 266 نفر از زنان مبتلا به سرطان سينه بودند كه با روش نمونه‌گيري آسان و از نوع در دسترس وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوري اطلاعات در اين مطالعه شامل فرم اطلاعات دموگرافيك، پرسش‌نامه استاندارد سنجش استرس، اضطراب و افسردگي 42-DASS (The depression, anxiety and stress scale) و پرسش‌نامه سلامت معنوي Ellison-Paloutzian بود. داده‌ها پس از جمع‌آوري با استفاده از نرم‌افزار آماري 18SPSS و روش‌هاي آمار توصيفي (توزيع درصد فراواني، ميانگين، انحراف معيار) و تحليلي (آزمون t-student و ضريب همبستگي Pearson و Spearman)، مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: سطح سلامت معنوي اكثريت واحدهاي پژوهش (64/58 درصد) در محدوده متوسط و پس از آن در محدوده بالا (35/41 درصد) قرار داشت. ميانگين نمره بعد مذهبي سلامت ‌معنوي بيماران (22/7 ± 52) بالاتر از ميانگين نمره بعد وجودي سلامت ‌معنوي (67/9 ± 19/43) بود. ضريب همبستگي Pearson نشان داد بين استرس بيماران با تمامي ابعاد سلامت‌ معنوي ارتباط آماري معني‌دار وجود دارد. همچنين يافته‌ها نشان داد بين اضطراب با نمره كلي سلامت‌ معنوي و بعد وجودي آن ارتباطي معني‌دار وجود دارد، ليكن بين بعد مذهبي سلامت ‌معنوي و اضطراب ارتباطي وجود نداشت. يافته‌ها حاكي از عدم وجود هر گونه ارتباط معني‌دار بين سلامت ‌معنوي با متغيرهاي جمعيت‌شناختي بود. نتيجه‌گيري: اين مطالعه نشان ‌داد كه در مبتلايان به سرطان‌ سينه با نمرات‌ بالاتر سلامت‌ معنوي، ميزان اضطراب و استرس كمتري وجود دارد، لذا پرداختن به تمامي ابعاد اين بيماران از جمله بعد معنوي در روند درمان توصيه مي‌شود. همچنين با توجه به عدم وجود ارتباط بين سلامت معنوي با متغيرهاي جمعيت‌شناختي در مطالعه حاضر و وجود يافته‌هاي متناقض در اين زمينه در ساير مطالعات، تحقيقات بيشتر الزامي است.

Background: Stress and anxiety are consideredto be one of the the most common and effective disorders in patients with breast cancer. There was aParadoxical relationship between stress and anxiety, with spiritual wellbeing in cancer patients, such as breast cancer, in the findings of studies from other countries. Moreover, there was a lack of similar studies in Iran.Therefore, this led researchersto design and perform a study to investigate the relationship between spiritual wellbeing with stress, anxiety and demographic factors of female breast cancer patients, who referred to specialized cancer treatment center in Isfahan, Iran, in 2011. Methods: This was a descriptive-analyticaland cross-sectional study conducted on cancer patients with simple sampling methodology. A total number of 266 hospitalized women with breast cancer were enrolled into the study. The data collection tools used in this study were the demographic information questionnaire, Depression Anxiety Stress Scales (DASS-42), and the Ellison-PaloutzianSpiritual Wellbeing Scale. Data were analyzed using SPSS software version 18, descriptive statistical methods (frequency distribution, mean,and standard deviation), and analytic statistical methods(student’s t-test, Spearman’scorrelation, and Pearson’scorrelation coefficient). Findings: The results of this study showed that the spiritual wellbeing score of the majority of subjects (58.9%) was in the range of medium and then high (41.1%). Average score of the religious aspect of spiritual wellbeing (52 ± 7.22) was higher than the average score of the existential aspect of spiritual wellbeing (43.19 ± 9.67). Pearson’scorrelation coefficient showed that there was a statistically significant relationship between stress in patients and all aspects of spiritual wellbeing. Moreover,the results showed a significant correlation between anxiety with the totalscoreof spiritual wellbeing andthe existential aspect of spiritual wellbeing.However, there is no significant relationship between anxiety and the religious aspect of spiritual wellbeing. The results suggested the absence of any significant relationship between spiritual wellbeing and demographic variables. Conclusion:Findings showed that patients with higher scores of spiritual wellbeing had lower anxiety and stress levels.Therefore, it is recommended that more attention be paid to all aspects of these patients, especially their spiritual dimension,during their treatment.Furthermore, due to thelack of a statistically significant relationship between spiritual wellbeing and demographic variables in the present study,andthe paradoxical findings of other studies in this field, further investigation is required.