رابطه فرهنگ سازماني و توانمندسازي كاركنان دانشگاه

The Relationship of Organizational Culture and

مقدمه: بررسي فرهنگ سازماني مديران را قادر مي‌سازد تا با جمع‌آوري اطلاعات، بخش‌ها يا گروه‌هاي كاري را با يكديگر مقايسه، مسايل را الويت‌بندي و ادراكات و انتظارات كاركنان را شناسايي نمايند. همچنين شكاف بين وضع موجود و مطلوب را بهبود بخشند. هدف از نگارش مقاله حاضر بررسي رابطه فرهنگ سازماني و توانمندسازي كاركنان ستادي دانشگاه علوم پزشكي اصفهان بود. روش‌ها: تحقيق حاضر از نوع توصيفي- پيمايشي بود. براي جمع‌آوري اطلاعات مربوط به ادبيات موضوع از روش كتابخانه‌اي نظير كتب و مجلات علمي و براي جمع‌آوري داده‌ها جهت تحليل و آزمون فرضيه‌هاي پژوهش از پرسش‌نامه محقق‌ساخته استفاده گرديد. روايي محتوايي آن توسط تعدادي از استادان و متخصصان تاييد شد. پايايي آن با استفاده از ضريب Cronbach’s alpha برابر 81 درصد و 90 درصد به ترتيب براي توانمندسازي و فرهنگ سازماني محاسبه گرديد. جامعه آماري اين پژوهش 271 نفر از كاركنان ستادي دانشگاه علوم پزشكي اصفهان تشكيل مي‌دادند كه با استفاده از روش نمونه‌گيري تصادفي ساده بين 74 نفر پرسش‌نامه توزيع گرديد. در اين پژوهش براي تجزيه، تحليل و آزمون فرضيه‌ها از نرم‌افزار SPSS استفاده شد. يافته‌ها: در نمونه مورد مطالعه، ابعاد اعتماد بين همكاران و استقلال با بعد رهبري سازماني بيشترين همبستگي را داشت. همچنين رابطه معني‌داري بين توانمندسازي با فرهنگ سازماني وجود داشت و ميزان اين همبستگي 483/0+ بود. به عبارت ديگر با افزايش فرهنگ سازماني ميزان توانمندسازي شغلي نيز با ضريب 483/0 رو به افزايش بود. نتيجه‌گيري: نتايج نشان داد كه اگر فرهنگ سازماني در راستاي ارتقاي توانمندسازي كاركنان باشد، افراد با انگيزه و اشتياق بيشتري به انجام وظايف شغلي مي‌پردازند. همچنين اگر از توانايي‌هاي كاركنان استفاده شود، امكان بروز خلاقيت و ابتكار عمل بيشتري وجود خواهد داشت.

Abstract Background: Studying organizational culture acts as a tool for gathering information; this enables managers to compare work groups to prioritize problems and identify staff understandings and expectations to improve the gap between current and optimal situations. The aim of this research was to survey relationship of organizational culture and empowerment in staff of headquarters of Isfahan University of Medical Sciences, Iran. Methods: In the descriptive survey, library sesources such as books and scientific journals were used for literature review to achieve the information. A researcher-made questionnaire was used to collect the data. Formal validity of questionnaire was confirmed by the number of professors and experts, and its reliability by using Cronbachʹs alpha coefficient was calculated to be 0.81 and 0.90 for empowerment and organizational culture, respectively. The study population included 271 of headquarters staff of Isfahan University of Medical Sciences. The questionnaire was distributed among 74 people; using simple random sampling. The data were analysed using SPSS software. Findings: The trust between partners and independence of the organization leadership had the highest correlation. Also, there was a significant relationship between organizational culture and staff empowerment with the correlation of +0.483. In other words, by improving the organizational culture, job empowerment increased by a coefficient of 0.483. Conclusion: Findings showed that if the organizational culture is to promote employee empowerment, the staff is more motivated and eager to do the job; and using the employeeʹs ability can cause more creativity and initiative.